به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ رسانه‌ها اعلام کردند که مهدی کروبی پس از ۱۵ سال حصر خانگی، رفع حصر شد. اینکه فردی مانند کروبی یا حتی میرحسین موسوی که گفته می‌شود در حصر بوده‌اند، با همه امکانات رفاهی و معیشتی، در حصر باشند یا آزاد شوند، دیگر به حال ملت ایران فرقی نخواهد کرد.

 آن‌ها و سایر سران فتنه همچون خاتمی و نزدیکان میرحسین، ضربه‌ کاری خود را به نظام جمهوری اسلامی وارد کردند و خنجر را به پیکره‌ مردم ایران فرو بردند. حالا چه فرقی می‌کند در حصر باشند یا آزاد باشند.

آن‌ها با دیکتاتوری تمام به رأی مردم تمکین نکردند و با رمز تقلب، این پیروزی تاریخی و پرشورترین انتخابات را در دهان مردم زهر کردند. آن‌ها دیکتاتور بودند چون به رأی مردم تن در ندادند.

این انتخابات با آن حضور پرشکوه می‌توانست بزرگ‌ترین نماد قدرت و مانور مردم‌سالاری نظام جمهوری اسلامی در برابر دوستان و دشمنان باشد. دوستان را امیدوار و دشمنان را ناامید کند. اما با فتنه‌ای که میرحسین‌ها، خاتمی‌ها، کروبی‌ها و... شروع کردند، بزرگ‌ترین امید را در دل قدرت‌های زورگو، خصوصاً آمریکا، برای براندازی ایجاد کردند.

تا پیش از این فتنه، اوباما به این نتیجه رسیده بود که رویارویی با ایران نتیجه‌ای ندارد و باید از راه دیپلماسی وارد شود و برخی مسائل را بین آمریکا و ایران حل کند. بدون اینکه بخواهم در این مورد قضاوتی بکنم، نامه‌های اوباما در سال ۱۳۸۷ بیانگر چنین نگاهی بود.

با فتنه بزرگ ۱۳۸۸، آمریکا دریافت که سربازانی در این مرز و بوم دارد که به خوبی می‌توانند خواسته‌های آن‌ها را محقق کنند. از همین رو، دست‌های چدنی خود را از داخل دستکش‌های مخملی بیرون آورد و ضمن حمایت کامل از فتنه‌گران و همراهی با بزرگ‌ترین جنگ رسانه‌ای علیه هویت اصلی انقلاب اسلامی، بزرگ‌ترین و شکننده‌ترین تحریم‌ها را علیه مردم ایران تصویب و عملی کردند.

فتنه‌گران در فتنه سال ۱۳۸۸ به اعتبار ایران در صحنه بین‌المللی لطمه وارد کردند. آن‌ها دشمنان را امیدوار کردند و هشت ماه کشور را درگیر آشوب کردند و بیشترین خسارت‌های مادی و معنوی را به کشور وارد کردند. فتنه‌گران باعث شهادت عده‌ای از مردم بی‌گناه شدند و در میان صفوف ملت اختلاف و حتی دشمنی ایجاد کردند. آن‌ها به ارزش‌ها و مقدسات مردم، همچون عاشورا و ائمه، آسیب زدند.

اگر  تدبیر و تحمل رهبر عزیز انقلاب و حضور حماسه‌ساز مردم مسلمان ایران در ۹ دی ۱۳۸۸ نبود، امروز از ایران جز یک ویرانه و کشوری تجزیه‌شده باقی نمی‌ماند. تاریخ مایه عبرت است. اوکراین نمونه‌ای از همین انقلاب‌های رنگی بود که فتنه‌گران با رنگ سبز، سال ۱۳۸۸ به دنبالش بودند.

آری، امروز کروبی بر لبانش گل لبخند نقش بسته که از حصر آزاد شده، ولی آیا به این می‌اندیشد که ضربه‌ای که او و همفکران و همراهانش به مردم و کشور ایران زدند، برای سال‌های سال باقی خواهد ماند؟ 

آری، بنویسید کروبی از حصر آزاد شد، بخندید و قهقهه سر دهید و بر زخمی که فتنه‌گران بر قلب ملت ایران ایجاد کردند نمک بپاشید. 

یادداشت: نصرالله شفیعی، کارشناس مسائل سیاسی

انتهای خبر/