
هر روز با قرآن؛
تلاوت آیات ۳۲ تا ۴۴ سوره مبارکه شوری
صبح خود را با تلاوت آیات ۳۲ تا ۴۴ سوره مبارکه شوری، صفحه ۴۸۷ کلامالله مجید آغاز کنیم.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را بهصورت متنی بخوانید.
متن و معنی آیات ۳۲ تا ۴۴ سوره مبارکه شوری به شرح زیر است:
وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ
ﺍﺯ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﻭ ﻛﺸﺘﻲ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﻩ ﺁﺳﺎ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﺭﻳﺎﺳﺖ [ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺑﺎﺩ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺖﺍﻧﺪ](٣٢)
إِن يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ
ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﺎﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭﻣﻰ ﻧﺸﺎﻧﺪ ، ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺸﺘﻲ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﺁﺏ ﺳﺎﻛﻦ ﻭ ﺑﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ; ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﺍﻗﻌﻴﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﺷﻜﻴﺒﺎﻱ ﺳﭙﺎﺱ ﮔﺰﺍﺭﻱ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﻲ [ ﺑﺮ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺭﺑﻮﺑﻴﺖ ﺧﺪﺍ ] ﺳﺖ .(٣٣)
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَن كَثِيرٍ
ﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻛﺸﺘﻲﻫﺎ ﺭﺍ [ ﺑﺎ ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎﻧﺶ ] ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ، ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ [ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ] ﻣﻰﮔﺬﺭﺩ.(٣٤)
وَيَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ
ﻭ ﺗﺎ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭﺁﻳﺎﺕ ﻣﺎ ﻣﺠﺎﺩﻟﻪ ﻭ ﺳﺘﻴﺰﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ [ ﺍﺯ ﻋﺮﺻﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﻣﺎ ] ﻫﻴﭻ ﮔﺮﻳﺰﮔﺎﻫﻲ ﻧﻴﺴﺖ .(٣٥)
فَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ
ﭘﺲ ﺁﻧﭽﻪ [ ﺍﺯ ﻛﺎﻟﺎ ، ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﺎﺩﻱ ] ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ، ﻣﺘﺎﻉ [ ﺍﻧﺪﻙ ﻭ ﺯﻭﺩﮔﺬﺭ ] ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ ، ﻭ ﺁﻧﭽﻪ [ ﺍﺯ ﺑﻬﺮﻩ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ] ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍﺳﺖ ، ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺗﻮﻛﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ(٣٦)
وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ
ﻭ [ ﻫﻤﺎﻥ ] ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺯﺷﺖ ﺩﻭﺭﻱ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ [ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ] ﺧﺸﻢ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ ، ﺭﺍﻩ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﻲ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻰﮔﺰﻳﻨﻨﺪ ;(٣٧)
وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ
ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻛﺎﺭﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﺁنها ﻛﺮﺩﻩاﻳﻢ ، ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ;(٣٨)
وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنتَصِرُونَ
ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺳﺘﻤﻰ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺳﺪ [ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ ، ﺑﻠﻜﻪ ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺎ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﺳﻠﺎم ] ﺍﻧﺘﻘﺎم ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ ;(٣٩)
وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ
ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺑﺪﻱ [ ﭼﻮﻥ ﻗﺘﻞ ﻭ ﺯﺧﻢ ﺯﺩﻥ ﻭ ﺍﺗﻠﺎﻑ ﻣﺎﻝ ] ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﺪﻱ ﺍﺳﺖ ; ﻭﻟﻲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﮕﺬﺭﺩ ﻭ [ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺭﺍ ] ﺍﺻﻠﺎﺡ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﭘﺎﺩﺍﺷﺶ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺧﺪﺍﺳﺖ ; ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ(٤٠)
وَلَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰئِكَ مَا عَلَيْهِم مِّن سَبِيلٍ
ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺳﺘﻢ ﺩﻳﺪﻧﺸﺎﻥ [ ﺑﻪ ﺣﻜﻢ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﺳﻠﺎم ] ﺩﺭ ﻣﻘﺎم ﺍﻧﺘﻘﺎم ﺑﺮﺁﻳﻨﺪ ، ﺍﻳﺮﺍﺩﻱ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ [ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺮﻉ ﻣﻘﺪﺱ ﻣﺠﻮﺯﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺣﻖ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻃﻞ ﻛﻨﻨﺪ(٤١)
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ﺍﻳﺮﺍﺩ ﻭ ﻣﺤﻜﻮﻣﻴﺖ ﻓﻘﻂ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩم ﺳﺘﻢ ﺭﻭﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺳﺮﻛﺸﻲ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺍﻳﻨﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ،(٤٢)
وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ
ﻭ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ [ ﺑﺎ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺮ ﺍﻧﺘﻘﺎم ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﻮﺩ ] ﺷﻜﻴﺒﺎﻳﻲ ﻭﺭﺯﺩ ﻭ [ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻘﺎم ] ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻨﺪ ، ﺑﻲ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺭﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﺎﺯﻣﺖ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺯ ﻭﺍﺟﺒﺎﺕ ﺍﺳﺖ ،(٤٣)
وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِيٍّ مِّن بَعْدِهِ وَتَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَدٍّ مِّن سَبِيلٍ
ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺧﺪﺍ [ ﺑﻪ ﻛﻴﻔﺮ ﻛﺒﺮ ﻭ ﻋﻨﺎﺩﺵ ] ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻛﻨﺪ ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻫﻴﭻ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﻭ ﻳﺎﻭﺭﻱ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ; ﻭ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ [ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ] ﻣﻰ ﺑﻴﻨﻲ ﭼﻮﻥ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ، ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ : ﺁﻳﺎ ﺭﺍﻫﻲ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ [ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ] ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ؟ !(٤٤)
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
برچسبها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!