هر روز با قرآن؛
تلاوت آیات ۵۵ تا ۷۰ سوره مبارکه یس
صبح خود را با تلاوت آیات ۵۵ تا ۷۰ سوره مبارکه یس، صفحه ۴۴۴ کلامالله مجید آغاز کنیم.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را بهصورت متنی بخوانید.
متن و معنی آیات ۵۵ تا ۷۰ سوره «یس» به شرح زیر است:
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنّةِ الْیَوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکِهُونَ ﴿۵۵﴾
همانا بهشتیان در چنین روزی در سرگرمی وصف ناپذیری شیرین کام و خوشاند. (۵۵)
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَی الْأَرَائِکِ مُتّکِئُونَ ﴿۵۶﴾
آنان و همسرانشان در زیر سایههایی [آرام بخش] بر تختهایی [آراسته چون حجله عروس] تکیه میزنند. (۵۶)
لَهُمْ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَلَهُمْ مَا یَدّعُونَ ﴿۵۷﴾
برای آنان در آنجا میوهها [ی عالی و مطبوع] و آنچه دلشان بخواهد فراهم است. (۵۷)
سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبّ رَحِیمٍ ﴿۵۸﴾
با سلام [ی پرارزش و سلامت بخش] که گفتاری از پروردگاری مهربان است. (۵۸)
وَامْتَازُوا الْیَوْمَ أَیّهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۵۹﴾
و [ندا آید:] ای گناهکاران! امروز [از صف نیکان] جدا شوید. (۵۹)
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیْکُمْ یَا بَنِی آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّیْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوّ مُبِینٌ ﴿۶۰﴾
ای فرزندان آدم! آیا به شما سفارش نکردم که شیطان را مپرستید که او بیتردید دشمن آشکاری برای شماست؟ (۶۰)
وَأَنِ اعْبُدُونِی ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِیمٌ ﴿۶۱﴾
و اینکه مرا بپرستید که این راهی است مستقیم، (۶۱)
وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنْکُمْ جِبِلّا کَثِیرًا ۖ أَفَلَمْ تَکُونُوا تَعْقِلُونَ ﴿۶۲﴾
و همانا شیطان گروه بسیاری از شما را گمراه کرد، آیا تعقّل نمیکردید [که پیروانش به چه سرنوشت شومی دچار شدند؟](۶۲)
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ ﴿۶۳﴾
این است دوزخی که به شما وعده میدادند. (۶۳)
اصْلَوْهَا الْیَوْمَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ ﴿۶۴﴾
امروز به کیفر کفری که همواره میورزیدید، در آن درآیید. (۶۴)
الْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلَیٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُکَلّمُنَا أَیْدِیهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿۶۵﴾
امروز بر دهانهایشان مُهر خاموشی نهیم و دستهایشان با ما سخن میگویند و پاهایشان به اعمالی که همواره مرتکب میشدند، گواهی میدهند! (۶۵)
وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَیٰ أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنّیٰ یُبْصِرُونَ ﴿۶۶﴾
و اگر بخواهیم [در همین دنیا] دیدگانشان را محو میکنیم، پس به [سوی همان] راه [گمراهی] بر یکدیگر پیشی میگیرند؛ نهایتاً چگونه و کجا میتوانند [صراط مستقیم را] ببینند؟ (۶۶)
وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَیٰ مَکَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِیّا وَلَا یَرْجِعُونَ ﴿۶۷﴾
و [نیز] اگر بخواهیم آنان را در جای خودشان مسخ میکنیم، [و به صورت جمادی خشک درمی آوریم] که نه بتوانند بروند و نه بازگردند، (۶۷)
وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکّسْهُ فِی الْخَلْقِ ۖ أَفَلَا یَعْقِلُونَ ﴿۶۸﴾
و به هر کس عمر طولانی دهیم، او را در عرصه آفرینش [به سوی حالت ضعف، سستی، نقصان و فراموشی] واژگونش میکنیم؛ پس آیا تعقّل نمیکنند؟ (۶۸)
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنْبَغِی لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلّا ذِکْرٌ وَقُرْآنٌ مُبِینٌ ﴿۶۹﴾
و به پیامبر، شعر نیاموختیم و [شعرگویی] شایسته او نیست. کتاب [او] جز مایه یادآوری و قرآنی روشنگر [حقایق] نیست، (۶۹)
لِیُنْذِرَ مَنْ کَانَ حَیًّا وَیَحِقّ الْقَوْلُ عَلَی الْکَافِرِینَ ﴿۷۰﴾
تا کسانی را که [به عقل و هوش و استعداد] زندهاند هشدار دهد، و فرمان عذاب بر کافران محقق و ثابت شود. (۷۰)
انتهای خبر/