به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ شهر سومار که در مرز این کشور قرار دارد، رنسانسی را تجربه می‌کند که مدت‌ها مردم این دیار انتظارش را می‌کشیدند. 

دوران پس از جنگ زخم‌های عمیقی بر جای گذاشت و مهاجرت جمعیت به دلیل عدم اشتغال پایدار به یک مشکل جدی تبدیل شد، با این حال، به لطف ابتکار راهبردی برای توسعه میادین نفتی، سومار و مناطق اطراف گیلانغرب و نفت‌شهر از شانس رونق اقتصادی برخوردار است.

راه‌اندازی یک پروژه بزرگ توسعه چاه نفت به رهبری سرمایه‌گذاری خصوصی در سومار به‌عنوان کاتالیزوری برای ایجاد شغل و بهبود زیرساخت‌ها عمل خواهد کرد.

احتمالاً این پروژه نه‌تنها یک پیشرفت اقتصادی، بلکه یک پیشرفت اجتماعی است که می‌تواند زندگی را به منطقه‌ای بازگرداند که مدت‌ها از پیامدهای جنگ و رکود اقتصادی رنج می‌برد.

سرمایه‌گذاری اولیه ۲۴۰ میلیون دلاری، با تولید کل بیش از ۴۰ میلیون بشکه نفت، شواهدی قوی از جدیت است و از سویی منحصر به فرد بودن این پروژه در مشارکت ۱۰۰ درصدی بخش خصوصی است که اتفاقی نادر برای صنعت نفت ایران است.

بر اساس اظهارات مسئولان کشوری این حوزه کنسرسیومی متشکل از سه شرکت آفتاب، پترو ایرانیان اروند و ایران برای اجرای این طرح بلندپروازانه متحد شدند.

ایجاد شغل و حمایت از جمعیت محلی

یکی از جنبه‌های کلیدی این پروژه، اولویت استخدام افراد محلی در راستای تحقق توجه به نیروی کار و اشتغال بومی است  که دولت و وزارت نفت موضع خود را به صراحت اعلام کرده‌اند: متخصصان داخلی باید در اولویت باشند و  این نگاه امیدوارکننده برای  مردم بومی است چرا که این امر نه‌تنها باعث ایجاد اشتغال می‌شود، بلکه احساس تعلق و غرور را در منطقه تقویت می‌کند.

این پروژه نه‌تنها شامل تولید نفت، بلکه توسعه زیرساخت‌های مرتبط است. انتظار می‌رود که درآمدهای نفتی به بهبود جاده‌ها، ساخت مدارس، بیمارستان‌ها و سایر امکانات اجتماعی کمک کند؛ توجه ویژه‌ای به توسعه بازارچه مرزی در سومار خواهد شد که پتانسیل تبدیل شدن به یک مرکز تجاری مهم را دارد.

در دیگر ابعاد بررسی و آنالیز  پروژه توسعه میادین نفتی سومار  بحث چرخه گردش مثبت درآمدی قابل تأمل است چرا که مدت زمان سرمایه‌گذاری ۵۵ ماه خواهد بود و شروع بازگشت سرمایه در کمتر از ۲۰ ماه پیش‌بینی می‌شود که این اتفاق و چشم‌اندار  سودآوری بالای پروژه و توانایی آن در ایجاد درآمد قابل توجه به خزانه دولت است.

ساکنان محلی که در طول جنگ خود را به‌عنوان میهن‌پرست، مرزدار و متعهد به نظام نشان دادند، آماده مشارکت فعال در اجرای این پروژه‌اند چرا که حمایت و مشارکت آن‌ها کلید موفقیت و توسعه پایدار منطقه است و از سویی وجود مردم، ساکن شدن و شاغل شدن آن‌ها حتی درغالب فعالیت‌های کارگری  مرکز ثقل ایستایی این مرزداران در شهرهای مرزی است.

توسعه میادین نفتی در سومار تنها یک پروژه اقتصادی نیست، بلکه فرصتی برای احیا و شکوفایی منطقه خصوصاً در شهرهای جنگ‌زده مانند سومار و گیلانغرب است؛سومار شهر نخل‌های افراشته و گیلانغرب مقاوم و محروم، با سرمایه‌گذاری، اشتغال‌زایی و توسعه زیرساخت‌ها می‌توانند نمونه‌ای از توسعه موفق مناطق مرزی باشند، این پروژه نماد امید است و صفحه جدیدی در تاریخ منطقه می‌گشاید.

در حال حاضر، این منطقه  خصوصاً سه شهر موصوف با سطوح بالایی از بیکاری مواجه است که نتیجه چندین سال رکود اقتصادی است؛ توسعه نفت، کلید کاهش بیکاری و ایجاد مشاغل پایدار است.

شهر سومار پتانسیل عظیمی برای توسعه دارد. به لطف پروژه توسعه نفت، این شهر می‌تواند به یک مرکز مهم اقتصادی برای منطقه تبدیل شود و سرمایه‌گذاری را جذب کند و فرصت‌های تجاری جدیدی ایجاد کند.

توسعه مناطق مرزی عامل مهمی برای تقویت امنیت کشور است و دگر زاویه، رونق اقتصادی منطقه به کاهش تنش‌های اجتماعی و تقویت روابط با مردم محلی کمک می‌کند.

توسعه بازارچه سومار یکی از اولویت‌های این پروژه است، انتظار می‌رود این بازار به یک مرکز تجاری مهم تبدیل شود که اقتصاد محلی را تقویت کرده و مشاغل جدید ایجاد کند.

شرکت‌های مشارکت‌کننده در پروژه باید مسئولیت اجتماعی توسعه منطقه را بر عهده بگیرند؛ این نه‌تنها شامل ایجاد شغل، بلکه حمایت از پروژه‌ها و ابتکارات اجتماعی نیز می‌شود.

هنگام اجرای یک پروژه سوای سهمی که در چشم‌انداز، اجرا در توسعه منطقه دارد، باید جنبه‌های زیست‌محیطی را در نظر گرفت و تأثیر منفی بر محیط زیست را به حداقل رساند؛ این یک شرط مهم برای توسعه پایدار منطقه است.

پروژه  توسعه میادین نفت سومار یک سرمایه‌گذاری بلندمدت برای آینده منطقه است و انتظار می‌رود که به رونق اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی مردم محلی جنگ‌زده و محروم کمک کند.

یادداشت؛ مجتبی جنگلی‌نیا