پایگاه اطلاع رسانی مرصاد

به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ شهید نور میرزا ابراهیمی، اول دی ماه ۱۳۳۵، در شهرستان دلفان به دنیا آمد. سال ۱۳۵۸ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. ششم فروردین ۱۳۶۱، در دشت عباس توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. پیکرش را در بهشت زهرای زادگاهش به خاک سپردند.

وصیتنامه شهید نورمیرزا ابراهیمی

انا فتحنا لک فتحاٌ مبینا

به نام آنکه نامش راحت روح است، یادش مفتاح فتوح است، قلب مومنین را در هر صبا صبوح است و ذکرش بلانشینان راه کشتی نوح است. گرچه قلم ز بیان نارساست و فکر بنده نیز الکن است از گفتن درباره خصوصیات حضرت امام امت، لذا به کلیه مردم وصیت می‌کنم که در درجه اول حمایت و پشتیبانی از امام و رهنمودهای آن و گوش به فرمان و لبیک گوی او باشید،

در درجه دوم حمایت او و روحانیت و دیگر درست اندرکاران مملکت و احترام فراوان به خانواده معظم شهدا و اسرا و مفقودین و جانبازان جنگ تحمیلی. ای مردم مبادا از به جبهه آمدن فرزندانتان به جبهه‌های جنگ حق و باطل خودداری کنید. لذا باید مثل خانواده زینب باشید که تحمل شهادت ۷۲ تن از یاران را داشت و مانند مادر وهب باشید که گفت سری که برای رضای خدا داده‌ام تحویل نمی‌گیرم.

ای مردم افتخارآفرین ایران مثل کوه استوار پر صبر و صلابت و دارای ایستادگی کامل باشید و لبیک گوی امام امت باشید. به جبهه بیائید و نگذارید خون شهدا به هدر برود. ۱۴۰۰ سال پیش را به یاد بیاورید که چگونه امام حسین با ۷۲ تن در مقابل لشکرهای کفر و ظلم ایستادگی کرد و خودش نیز با ایجاد زخمهای فراوانی و از تن جدا شدن سرش درخت پرثمر و برکت اسلام را آبیاری کرد. شما مبادا خودداری کنید!

وصیت من به برادران عزیزم این است که فرزندم را فاطمی‌وار تربیت کنند و زینب‌وار او را بزرگ نمایند و راهم را ادامه دهید و به جبهه بیائید و دلیرانه بجنگید. وصیتم به دوستان و کلیه مردم ایران این است که دیگر پوشیده نیست برای شما که بگویم چه کار کنید ولی حمله‌های نامردانه کلیه کشورهای مزدور را به یاد آورید و از این ملت مستضعف دفاع کنید و تا آخرین خانه و کاشانه و تا آخرین فرد و آخرین قطره خون در بدن بجنگید و به دنیا بفهمانید که ما اهل کوفه نیستیم امام تنها بماند، بلکه ما لبیک‌گویان راه الله هستیم و باید مثل جنگهای پیامبران صدر اسلام به نبرد تا پیروزی حق بر باطل ادامه دهیم و خواهیم داد. ادامه‌اش تا اینکه آقا امام زمان ظهور کند و دنیا را از گرفتاری ستمگران نجات دهد.

من که یک قطره آب در برابر دریایی از خون یکی از یاران امام حسین (ع) و دیگر شهدای کربلا ایران نیستم، می‌روم تا به صدام یزید کافر بفهمانم که من آرزوی چشیدن طعم شهادت را دارم و راهم را انتخاب کرده‌ام و امیدوارم که خداوند تبارک و تعالی از گناهانم درگذرد و مرا جزء یاران امام حسین قرار دهد.

دیگر عرضی ندارم بجز اینکه باز فریاد بر می‌آورم. آی ملت ایران آگاه باشید که وقت خروشیدن است، وقت حفظ کردن عزت و شرف و کیان اسلام است و حماسه و ایثار و از خودگذشتگی است. پس آگاه باشید که فریاد الله اکبر برآورید و بخروشید که خواهید خروشید و خون شهدا را از یاد نبرید.

با همدیگر مهربان باشید و متحد و همدرد و همیار و در سختی‌ها مثل هم و در خوشی‌ها نیز شریک باشید یعنی (همدرد و همیار باشید) و بار دیگر به شما برادرانم اعلام می‌کنم مبادا یک لحظه در نماز خواندن و روزه گرفتن غفلت کنید. مبادا به خانواده‌های شهید بی‌تفاوت باشید بلکه همانطور که گفتیم باید گوش بفرمان حضرت امام امت باشد و لبیک گوی او باشید و شما همسرم فرزندم بنام کبری ابراهیمی را خوب تربیت کنید.

نگویید پدرت به سفر رفته بلکه بگوئید او رفته که از وطن انقلاب اسلامی به فرمان امام امت شربت شهادت بنوشد و به درجه رفیع شهادت رسیده و سلام گرم مرا به او برسانید خداحافظ همگی شماها.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

از صحنه روزگار منافقین را بردار

انتهای خبر/