به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هفته امر به معروف و نهی از منکر فرصتی برای بازخوانی مصادیق این دو فریضه الهی و ضرورت گرامیداشت آن است که یکی از مصادیق منکرات رو به افزایش مقوله بدحجابی بانوان و ترویج فرهنگ غربی است.

با توجه به نقش حائز اهمیت لباس به ویژه البسه محلی در پایبندی زنان به پوشش اصیل و به دنبال کم‌رنگ شدن استفاده زنان از پوشش محلی با  لیلا نوری‌الاصل مدیر انجمن طراحان پارچه و لباس و مدیرگروه طراحی دوخت جهاد دانشگاهی استان کرمانشاه به منظور کارشناسی موضوع به گفتگو نشسته‌ایم که شرح آن در ادامه می‌آید؛

لیلا نوری‌الاصل در گفتگو با خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ با بیان اینکه یکی از دلایل کم‌رنگ شدن پوشش کُردی محدودیت‌های موجود در جامعه است، اظهار داشت: اگرچه لباس کُردی لباسی پوشیده محسوب می‌شود اما یک زن جوان محدودیت حضور در جامعه با لباس رنگی را دارد. 

وی با بیان اینکه یکی دیگر از دلایل عدم اشتیاق به پوشش کُردی جلب توجه و نوع نگاه افراد است، افزود: هر چند در سال ۱۳۹۸ در بنیاد ملی مد و لباس مصوب شد که افراد در شهرهای دارای پوشش محلی می‌توانند با لباس محلی آن منطقه به شرط رعایت پوشش اسلامی در محل کار حاضر شوند. 

نوری‌الاصل گفت: هم‌اکنون در بسیاری از شهرهای کُردنشین آقایان آزادانه و به میل خود با پوشش کردی در محل کار و سر کلاس‌هایشان حاضر می‌شوند اما برای بانوان این امکان تقریباً وجود ندارد. 

وی تصریح کرد: تا چند سال پیش می‌توانستیم زنان را در خیابان‌ها با پوشش فاخر کُردی ببینیم اما در سال‌های اخیر از تعداد چنین بانوانی کاسته شده است، شاید یکی از دلایل آن رسمی‌تر بودن پوشش اصلی بانوان جامعه همچون مانتو باشد.

نوری‌الاصل ادامه داد: یکی دیگر از دلایل آن تغییر فرهنگ جامعه است که کمتر پذیرای پوشیدن لباس‌های سنتی در مجامع عمومی است البته در مناسبت‌ها و جشن‌ها شاهد حضور لباس‌های سنتی به‌ویژه در میان جوانان هستیم.

نقش چشمگیر رسانه‌های جمعی در تغییر فرهنگ پوشش جامعه

نوری‌الاصل افزود: در واقع عواملی هم‌چون زیبایی، رنگ و لعاب و حفظ فرهنگ باعث شده تا شرکت‌کنندگان در عروسی‌ها و مراسم شادی یا حتی عزا لباس کُردی بپوشند، اما رسانه‌های جمعی فرهنگ‌سازی خاصی در این زمینه انجام نداده‌اند البته در برخی برنامه‌های تلویزیونی شبکه‌های استانی بعضاً مجری‌ها لباس کردی بر تن می‌کنند و برخی مواقع نیز از کارشناسان دعوت به عمل می‌آید اما این میزان از کار رسانه‌ای کافی نیست و نیاز به فعالیت رسانه‌ای و فرهنگی بیشتری است.

وی در بخش دیگری از سخنانش اذعان داشت: در گذشته سالخوردگان و مادربزرگ‌های کرد لباس سرتاپا مشکی یا سرتاپا سرمه‌ای نمی‌پوشیدند بلکه غالباً لباس‌های آنها رنگی و مملو از نقش و نگار و تصاویری از گل و گیاه بود که هشت سال جنگ تحمیلی و سوگواری زنان کُرد در عزای جوانان باعث شد تا رنگ لباس‌ها به سمت تیرگی برود و از آن زمان تاکنون این فرهنگ همچنان پابرجا مانده و در میان بانوان کهنسال ما نهادینه شده است. 

مدیرگروه طراحی دوخت و لباس جهاد دانشگاهی استان کرمانشاه خاطرنشان کرد: هم‌اکنون پوشیدن لباس‌های تیره با رنگ‌هایی هم‌چون سرمه‌ای و مشکی به نوعی عادت در میان بانوان مسن‌تر تبدیل شده است اما این فرهنگ اثرات دیگری نیز داشته و حتی در میان دختران جوان نیز کمتر شاهد مانتوهای رنگی هستیم و بیشتر از مانتوهای تیره‌تر با رنگ‌های سرمه‌ای، مشکی و قهوه‌ای استقبال می‌کنند که این فرهنگ بیشتر در مناطق کُردنشین غرب کشور و به‌ویژه در استان‌های کرمانشاه و ایلام دیده می‌شود. 

نوری‌الاصل ادامه داد: مردان کُرد نیز بیشتر به این عادت کرده‌اند که زنان خود را با لباس‌های تیره ببینند و حتی گاهی اگر زنی بخواهد با لباسی به رنگ روشن از منزل خارج شود با مخالفت همسرش مواجه می‌شود، در برخی خانواده‌های کُرد پدران به دختران جوان خود اجازه نمی‌دهند لباس روشن بر تن کنند.

وی با بیان اینکه می‌توان لباس‌های رنگی و شاد کُردی زنان را با نوآوری به شکل مانتو درآورد و آن را در جامعه رواج داد، اذعان داشت: رسانه‌های جمعی مختلف به رسالت خود در زمینه لباس فاخر کردی آن‌گونه که باید عمل نکرده و بر روی آن مانور نداده‌اند.

این استاد دانشگاه‌های کرمانشاه و کردستان تصریح کرد: برخوردهای نامناسب صورت‌گرفته و عدم حمایت از تولیدکنندگان، سرمایه‌گذاران و فرهنگ‌سازان ممکن است به کم‌رنگ‌تر شدن این فرهنگ و پوشش غنی در جامعه بینجامد که نمونه این بی‌مهری از جانب مسئولان را می‌توان در برگزاری نمایشگاه لباس‌های عاشورایی دید.

وی گفت: قرار بود نمایشگاهی در زمینه پوشش‌هایی که با فرهنگ عاشورایی مطابقت دارند در تکیه معاون‌الملک برگزار شود اما بعد از کش و قوس‌های زیاد در نهایت در نگارخانه کلهر و با هزینه شخصی برگزار شد، متأسفانه احساس بر این است که مسئولان نمی‌خواهند فرهنگ اصیل پوشش بانوان کُرد ماندگار باشد. 

نوری‌الاصل افزود: دلسوزان و مو سفیدان با تجربه زیادی در زمینه مد و لباس کُردی در استان وجود دارند اما با رفتارها و بی‌مهری‌هایی که می‌بینند خود رفته‌رفته از این مسیر خارج می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه خانمی که پیراهن بلند یا یک دامن بلند می‌پوشد پوشش کامل یک زن مسلمان را به نمایش می‌گذارد، گفت: در لباس فاخر و اصیل کردی نمی‌توان قسمت‌های تحریک کننده یک زن اعم از پا، برجستگی‌ها و حجم بدن را دید پس چرا زنان باید با کت و شلوار یا بلوز و شلوار از خانه خارج شوند!؟

نوری‌الاصل افزود: این چه فرهنگ غلطی است که در میان زنان و دختران شایع‌شده است، چرا یک مدرس دوخت و لباس نمی‌تواند با مانتو، لباس و دامن بلند در دانشگاه و در سر کلاس درس حاضر شود و به جای آن مجبور به پوشیدن مانتو و شلوار شود؟ آیا حجاب شلوار از حجاب یک دامن بلند پوشیده‌تر و کامل‌تر است؟!

باید به سمت ترویج لباس‌های اصیل ایرانی برویم

وی بیان کرد: اگر هدف ما اشاعه فرهنگ عفاف و حجاب است باید پوشش درست را در میان جوانان ترویج کنیم لذا برخی سختگیری‌ها به هیچ عنوان درست نیست؛ اگر دختر خانمی با پیراهن بلند و پوشش کامل با یک شال خوش‌رنگ و زیبا از منزل بیرون بیاید چه اشکالی دارد، آیا بلوز کوتاه با شلوار تنگ و جذب از لباس‌های محلی برتر است! این فرهنگ غلطی است که جامعه مروج آن است ما باید به سمت ترویج لباس‌های اصیل ایرانی برویم.

مدیر انجمن طراحان پارچه و لباس استان کرمانشاه گفت: در عربستان زنان پیراهن‌های بلند مخصوص آن جامعه را بر تن دارند، هنوز زنان ژاپنی لباس‌های اصیل و محلی خود با نام کیمونو را بر تن می‌کنند، در این کشورها و بسیاری کشورهای دیگر زنان در بسیاری از مجامع با لباس‌های سنتی خود ظاهر می‌شوند پس چرا نباید این رویه در کشور و شهرهای ما وجود داشته باشد؟

وی در ادامه افزود: تک‌تک شهرها، ایلات و طوایف استان کرمانشاه لباس مخصوص به خود را دارند حتی نوع بستن سربند در ایلات، عشایر، طوایف و مناطق مختلف با یکدیگر متفاوت است، مثلاً سربند زنان مناطق مختلف کرمانشاه مثل لک‌ها و کلهرها نوع بستن آنها با یکدیگر تفاوت دارد، در منطقه هورامانات هم دیگر شاهد سربند نیستیم و در آنجا از نوعی کلاه با یک تور بر روی آن استفاده می‌شود.

نوری‌الاصل ادامه داد: زن کرمانشاهی با یک پیراهن کمرچین بلند و یک کت و جلیقه بر روی آن اصالت خود را نشان می‌دهد پس یک استاد دانشگاه زن و یا یک کارمند اگر این چنین در سر کلاس و محل کار خود حاضر شود چه اشکالی دارد که مانع آن می‌شوند؟چرا نباید بگذاریم اساتیدمان این چنین در دانشگاه‌ها حضور پیدا کنند؟

مدیر انجمن طراحان پارچه و لباس کرمانشاه افزود: چه کسی مقصر وضع کنونی است؟ حتی در بسیاری از موارد مانع از حضور زنان با لباس‌های پوشیده محلی تیره رنگ در مجامع مختلف می‌شوند.

وی گفت: سئوال اینجاست که اگر مانتو و شلوار اداری پوشش کامل محسوب می‌شود چرا دانشجویان با شلوارهای اسکینی که شبیه به ساپورت است به همراه یک شومیز مردانه در کلاس‌های درس حاضر می‌شوند؟! این چه نوع پوششی است حتی می‌توان گفت کت و دامن، پیراهن و بلوز و دامن و جوراب ضخیم بهتر و متین‌تر از شلوارهای زشت و زننده‌ای هستند که تمام حجم بدن را نمایان می‌کنند، اگر زنی تا زیر زانو پوشیده باشد و حجم ران و اندام او مشخص نباشد می‌توان گفت پوشش او کامل است، نمی‌توان یک تنه و به صورت شخصی این فرهنگ را نهادینه کرد.

مدیرگروه طراحی دوخت و لباس جهاد دانشگاهی استان کرمانشاه گفت: چرا بدون ایجاد فرهنگ‌سازی شاهد اِعمال سخت‌گیری‌هایی نابه‌جا در مورد لباس‌های محلی پوشیده و اصیل هستیم؟ اگر زنی احساس کند بدون خوف می‌تواند با لباس‌های پوشیده محلی خود در جامعه و محل کار و تحصیل خود حاضر شود شاید بسیاری از معضلات موجود در زمینه پوشش رفع شود.

باید از کسانی که دغدغه‌شان احیای فرهنگ ایرانی است حمایت کرد

وی عنوان کرد: از کسانی که در زمینه لباس‌های فاخر و پوشیده محلی فعالیت می‌کند حمایت خاصی به عمل نمی‌آید، باید از کسانی که دغدغه‌شان احیای فرهنگ ایرانی است حمایت کرد، کُردها در تمام ایران حضور دارند و پوشش آنها مورد قبول فرهنگ و جوامعی است که در آن حضور دارند پس بهتر آن است که از پیشینه و فرهنگ قوی آنها به ویژه در زمینه لباس‌های پوشیده فاخر و محلی استقبال و حمایت کرد.

برهنگی هیچ‌گاه جزوی از فرهنگ ایرانیان نبوده 

نوری‌الاصل اذعان داشت: در کتیبه‌ها و آثاری که قدمت آنها به بیش از ۷ هزار سال پیش بازمی‌گردد زنان و مردان با پوشش کامل حضور دارند و برهنگی هیچ‌گاه جزوی از فرهنگ این سرزمین نبوده و نیست. 

ایرانیان پیش از ورود اسلام دارای حجاب و پوشش بوده‌اند

وی با بیان اینکه ایرانیان مدت‌ها پیش از ورود اسلام دارای حجاب و پوشش  بوده‌اند، گفت: آیا در سنگ‌نگاره‌ها و کتیبه‌هایی که از عهد باستان به دست ما رسیده‌اند زنانی برهنه، نیمه‌برهنه و یا حتی با پوشش نامناسب می‌بینید؟ این در حالی است که در مصر و روم باستان شاهد ترویج فرهنگ برهنگی و نیمه‌برهنگی در میان زنان بوده‌ایم.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: در فرهنگ مصر باستان معتقد بودند چون خداوند زن را برهنه آفریده پس نباید سینه‌های خود را بپوشاند از این‌رو لباس‌های زنان مصری از زیر سینه‌ها شروع می‌شد، لباس‌های زنان یونانی نیز از آنجا که به جای ‌گره‌ای و دوختی‌بودن از ویژگی پیچشی برخوردار بود از یک سر شانه شروع و زیر بغل سمت دیگر رد می‌شد و با یک کمربند دور آن بسته می‌شد که این موجب می‌شد تا یکی از سینه‌ها همیشه بیرون باشد اما در ایران باستان اصلاً چنین چیزی وجود ندارد حتی در زمان ایلامی‌ها که اولین اقوامی بودند که در فلات ایران ساکن شدند و بعد از آنها مادها و پارس‌ها بر سر کار آمدند هیچ‌گاه برهنگی وجود نداشت.

وی گفت: نمی‌توان تاریخ را تغییر داد و یا آن را تحریف کرد هرچند این روایت‌ها به مزاج برخی خوش نمی‌آید، برخی جوانان موضع‌گیری‌های یک‌جانبه‌ای در رابطه با پوشش دارند بنابراین اگر یک کارشناس حوزه پوشش و مد، از پوشش محلی و لباس‌های سنتی و تاریخی به عنوان یک امر فرهنگی و اصیل یاد کند و اصالت پوشش ایرانیان از زمان‌های قدیم را برای آنها تبیین کند بهتر با موضوع پوشش محجبه کنار می‌آیند.

نور‌ی‌الاصل ادامه داد: باید سعی کنیم تا کار را به کاردان بسپاریم باید مد و لباس را به متخصصین حوزه پوشش و لباس سپرد نباید در کار کارشناسان دلسوز حوزه لباس دخالت کرد که دغدغه پوشاک عفیفانه و در عین حال شکیل و اصیل را دارند.

وی با اشاره به اینکه لباس کردی در سرما و گرما دارای پوشش کامل است، گفت: در فصل گرما اوضاع مد و لباس در برخی دختران به شکل فجیعی پدیدار می‌شود باید جوانان را تشویق کرد تا لباس‌های اصیل فرهنگ خود را بپوشند هنگامی که آنها از لباس‌های اصیل قوم خود استفاده می‌کنند اکثر این لباس‌ها آن‌قدر پوشیده هستند که حتی تا روی پای بانوان را می‌پوشانند اما متأسفانه لباس‌هایی که برخی دختران استفاده می‌کنند گاهی برخی نقاط آنها همچون ناف و زیر گردنشان را پدیدار می‌کند. 

مدیر انجمن طراحان پارچه و لباس استان کرمانشاه افزود: شوربختانه در جامعه شرایطی به وجود آمده است که جوانان اقبالی نسبت به سخن کارشناسان نشان نمی‌دهند لذا باید فرهنگ‌سازی به صورت جدی صورت بگیرد.

وی در پایان گفت: در ۴۵ سال گذشته هر فردی که در مسندی قرار گرفت به زعم خود تلاش کرد قدمی برای ایران بردارد و کسی نیز منکر آن نیست اما کمتر کسی در راستای احیای فرهنگ ایرانی گام برداشت، چرا مسئولان دغدغه اعتلای فرهنگ اصیل ایرانی را ندارند! و موانع زیادی را در راه دغدغه‌مندان مسیر اعتلای فرهنگ اصیل ایرانی قرار داده‌اند؟

انتهای خبر/