قمرناز فرجی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ با صدایی آرام اما پر از خاطره، از پسرش که در عملیات آزادسازی ارتفاعات چقالوند در منطقه دار بلوط و زله زرد، در حالی که فریاد «شهیدان زنده‌اند الله‌اکبر» سر می‌داد، به شهادت رسید سخن گفت و اظهار داشت: فرزندم داوطلبانه در صف مقدم رزمندگان دسته ۵۲ نفره‌ای ایستاد که مأموریت داشتند ارتفاعات استراتژیک را از چنگ بعثی‌ها بیرون بکشند.

وی با بیان این که شهید در سنگر، شعار را آن‌قدر بلند تکرار می‌کرد که دیگران هم با او هم‌صدا شدند، بیان کرد: عملیات در دل تاریکی شب آغاز شد؛ محمدرضا با شجاعتی وصف‌ناپذیر، لحظه‌ای از شعار دادن و جنگیدن بازنایستاد. 

این مادر شهید گفت: به گفته همرزمان پسرم در شلیک ششم، هنگامی که بار دیگر برای هدف‌گیری سر از سنگر بیرون آورد، گلوله‌ای پیشانی‌اش را شکافت، صدایش خاموش شد، اما راهش روشن‌تر از همیشه ادامه یافت.

وی افزود: فرزندم متولد ۱۳۳۶ کرمانشاه بود، او از کودکی روحیه‌ای مذهبی، صادق و مهربان داشت، وقتی خبر حمله دشمن به قصر شیرین را شنید، بی‌درنگ به خط مقدم رفت در دی‌ماه ۱۳۵۹، شجاعانه جنگید و جاودانه شد.

این مادر شهید گفت: امروز، پویش رسانه‌ای شناختی دفاع مقدس، بیش از هر زمان نیاز دارد که نسل جدید بداند، شهدایی همچون محمدرضا، قربانیان ساده جنگ نبودند؛ آن‌ها آگاهانه با دشمنی جنگیدند که نقشه‌هایش نه فقط از بغداد، که از واشنگتن و پاریس و لندن تغذیه می‌شد.

وی توضیح داد: اسناد بی‌شماری نشان می‌دهد که آمریکا چگونه اطلاعات ماهواره‌ای و شنودهای جاسوسی را در اختیار ارتش بعث گذاشت؛ همان اطلاعاتی که به بمباران مواضع کشور ما در داربلوط و دشت عباس ختم شد؛ همان‌ها که نقشه‌های عملیات‌ها را لو دادند و جان ده‌ها رزمنده را گرفتند.

وی بیان کرد: کشورهای اروپایی با فروش جنگنده‌ها و موشک‌ها، به صدام بال پرواز دادند و حتی در جنایتی تاریخی، مواد و تجهیزات شیمیایی را تأمین کردند که فاجعه سردشت، حلبچه و جبهه‌های جنوب را رقم زد.

وی همچنین گفت: در جنگ تحمیلی، حتی کشورهایی که ژست بی‌طرفی داشتند، پنهانی مسیر فروش قطعات تانک و تجهیزات پیشرفته را هموار می‌کردند؛ همکاری‌های بانک‌های اروپایی برای انتقال پول‌های نفتی عراق در دوره تحریم نیز نشانه دیگری از اتحاد آن روزها علیه ملت ایران بود؛ آن‌ها در یک صف، کنار صدام ایستاده بودند.

فرجی تصریح کرد: در کنار این خیانت‌های بین‌المللی، همواره خنجر خیانت داخلی‌ها هم بر پیکر کشور فرود آمده همان‌طور که در جنگ ۱۲ روزه اخیر شاهد بودیم؛ آن روزها اما سازمان منافقین، نه‌تنها از درون کشور دست به خرابکاری می‌زد، بلکه با رفتن به بغداد، عملاً به بخشی از ارتش صدام تبدیل شد که عملیات مرصاد، پرده پایانی این ننگ تاریخی بود.

وی افزود: به خاطر دارم که شنیدیم فرح پهلوی نیز در همان ایام با صدام دیدار کرد و وعده داد که در صورت تسلط رژیم بعث بر خاک ایران، حکومت را دوباره به خاندان پهلوی بازگرداند؛ ساواکی‌های فراری نیز به صدام طرح‌هایی برای تجزیه غرب کشور ارائه دادند که اسناد این همکاری‌ها امروز بر همگان مشخص است.

وی افزود: با همه این دشمنی‌ها، ملت ایران به وحدتی بی‌نظیر دست یافت؛ زن و مرد، مذهبی و غیرمذهبی، کرد و لر و بلوچ، مسیحی و مسلمان، همه در کنار هم ایستادند؛ شهیدان ارامنه، زرتشتی‌ها و... در دفاع از وطن سندی بر این همدلی‌ هستند.

فرجی گفت: در روستاهای دورافتاده، مردم با درآمد اندک، هرچه داشتند برای رزمندگان می‌فرستادند؛ کودکان قلک‌های خود را می‌شکستند، زنان نان می‌پختند، مردان گوسفند قربانی می‌کردند؛ این انفاق عمومی، ستون فقرات مقاومت در سال‌های سخت بود.

وی خاطرنشان کرد: در شهرها، حتی کسانی که ظاهری مذهبی نداشتند، به جبهه رفتند، از هنرمندان گرفته تا ورزشکاران، از معلمان تا مهندسان، همه برای دفاع از ایران، نه برای ایدئولوژی، که برای وطن و عزت، ایستادگی کردند؛ دفاع مقدس، دفاع از همه ایران بود.

این مادر شهید اذعان داشت: در این میان، دوستان واقعی از ما حمایت کردند، سوریه، مسیر صادرات نفت عراق را بست؛ لیبی، برخی تسلیحات به ایران داد و روسیه نیز از نیمه جنگ به بعد، به تأمین سلاح پرداخت.

وی گفت: مردم عراق نیز، همگی دشمن ما نبودند؛ گروه‌هایی چون سپاه بدر، عملاً در کنار رزمندگان ایرانی جنگیدند و بسیاری از شیعیان عراق از ظلم صدام گریختند و به ایران پناه آوردند؛ امروز نیز در مراسم‌هایی نظیر پیاده‌روی اربعین، این دو ملت همچنان در کنار هم‌ و دوست و برادر یکدیگرند.

فرجی اذعان داشت: صدام نه‌تنها به مردم ایران که به ملت خودش نیز رحم نکرد، فاجعه حلبچه، سرکوب انتفاضه شعبانیه و اعدام‌های جمعی در زندان‌های عراق، لکه ننگی است که هیچ‌گاه از تاریخ پاک نخواهند شد؛ مردم عراق، بیش از همه، قربانی دیکتاتوری صدام شدند.

وی همچنین بیان کرد: پویش رسانه‌ای دفاع مقدس، فرصتی است برای روایت دوباره حقایقی که در غبار تبلیغات دشمن گم شده‌اند؛ باید به نسل امروز گفت که چه کسانی علیه ایران متحد شدند و چه کسانی دوشادوش ما ایستادند؛ این بازخوانی، بخشی از نبرد امروز ماست.

به گفته این مادر شهید، امروز دشمن همان دشمن است، فقط چهره‌ها عوض شده‌اند؛ کسانی که روزی با صدام بودند، امروز با تحریم، ترور شخصیت‌ها، و جنگ نرم آمده‌اند اما ملت ما، از مکتب حسین (ع) و محمدرضاها درس گرفته است؛ عقب‌نشینی نمی‌کند.

وی در پایان گفت: اگر فرزندم زنده بود، باز هم به جبهه می‌رفت؛ چون دشمن، دشمنی‌اش را تمام نکرده و ما هم ایستادگی‌مان را ادامه می‌دهیم.

فرجی گفت: همان‌هایی که به پسرم شلیک کردند، از آمریکایی‌ها سلاح گرفته بودند؛ همان‌هایی که خون بچه‌های ما را ریختند، امروز دم از حقوق بشر می‌زنند! ما نه فراموش می‌کنیم، نه می‌بخشیم.

وی افزود: امروز که رسانه‌ها میدان نبرد جدید شده‌اند، باید حقیقت را روایت کرد؛ روایت پسرم که با فریاد «شهیدان زنده‌اند»، جان داد، تا حقیقت زنده بماند.

این مادر شهید در پایان سخنانش با لحنی محکم و چشمانی اشک‌بار گفت: دشمنان ما هنوز همان دشمنانند؛ فقط لباس و نقاب‌شان عوض شده؛ دیروز با صدام آمدند، امروز با تحریم و جنگ رسانه‌ای اما ما هم همان مردمیم؛ همان مادرانی که اگر هزار بار دیگر هم لازم باشد، باز هم پسرانمان را برای دفاع از این خاک می‌فرستیم.

انتهای خبر/