به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید. 

متن و معنی آیات ۱۵ تا ۳۱ سوره طور به شرح زیر است:

أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ ﴿۱۵﴾

آیا این آتش هم جادوست [چنانکه در دنیا وحی را جادو می‌پنداشتید] یا شما [این واقعیت آشکار را] نمی‌بینید [چنانکه در دنیا حقایق را نمی‌دیدید؟] (۱۵) 

اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَیْکُمْ ۖ إِنّمَا تُجْزَوْنَ مَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۱۶﴾

در آن در آیید [و بسوزید]؛ پس صبر کنید یا نکنید برای شما یکسان است. فقط اعمالی را که همواره انجام می‌دادید، جزا داده می‌شوید. (۱۶) 

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنّاتٍ وَنَعِیمٍ ﴿۱۷﴾

بی‌تردید پرهیزکاران در بهشت‌ها و نعمتی فراوان‌اند. (۱۷) 

فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ ﴿۱۸﴾

به آنچه پروردگارشان به آنان عطا کرده و [برای آنکه] پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ مصون داشته، شادمان و مسرورند. (۱۸) 

کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۱۹﴾

[به آنان گویند:] به پاداش اعمالی که همواره انجام می‌دادید [از این نعمت‌ها] بخورید و بیاشامید، گوارایتان باد. (۱۹) 

مُتَّکِئِینَ عَلَیٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ ﴿۲۰﴾

[این] در حالی [است] که بر تخت‌هایی ردیف و به هم پیوسته تکیه می‌زنند و حورالعین را به همسری آنان در می‌آوریم. (۲۰) 

وَالَّذِینَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَیْءٍ ۚ کُلّ امْرِئٍ بِمَا کَسَبَ رَهِینٌ ﴿۲۱﴾

و کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان [به نوعی] در ایمان از آنان پیروی کردند، فرزندانشان را [در بهشت] به آنان ملحق می‌کنیم و هیچ چیز از اعمالشان را نمی‌کاهیم؛ هر انسانی در گرو اعمال خویش است. (۲۱) 

وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاکِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمّا یَشْتَهُونَ ﴿۲۲﴾

و [همواره] به آنان انواع میوه‌ها و گوشتهایی که دلخواه آنان است، می‌رسانیم. (۲۲) 

یَتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لَا لَغْوٌ فِیهَا وَلَا تَأْثِیمٌ ﴿۲۳﴾

آنان در بهشت، جام‌های [پر از شراب طهور را] که نه در آن [پس از نوشیدنش، زمینه] بیهوده گویی و نه [خوردنش] گناه است، از دست یکدیگر می‌گیرند. (۲۳) 

وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ کَأَنّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ ﴿۲۴﴾

و [همواره برای پذیرایی از آنان] نوجوانانی پیرامونشان می‌گردند که گویا مرواریدی نهفته در صدف هستند. (۲۴) 

وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿۲۵﴾

و به یکدیگر روی می‌کنند [و از احوالات گذشته] از هم می‌پرسند. (۲۵) 

قَالُوا إِنَّا کُنّا قَبْلُ فِی أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ ﴿۲۶﴾

می‌گویند: ما پیش‌تر [در دنیا] در میان کسان خود [از عذاب امروز] ترسان بودیم؛ (۲۶) 

فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السّمُومِ ﴿۲۷﴾

ولی خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب مرگبار حفظ کرد. (۲۷) 

إِنَّا کُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرّحِیمُ ﴿۲۸﴾

از پیش او را [برای نجات از عذاب] می‌خواندیم؛ زیرا که او نیکوکار و مهربان است. (۲۸) 

فَذَکِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبّکَ بِکَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ ﴿۲۹﴾

پس [مشرکان را] هشدار ده که تو به لطف و رحمت پروردگارت نه کاهنی نه دیوانه؛ (۲۹) 

أَمْ یَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبّصُ بِهِ رَیْبَ الْمَنُونِ ﴿۳۰﴾

بلکه این سبک مغزانند که می‌گویند: او شاعری است که برای او حوادث تلخ روزگار و آمدن مرگش را انتظار می‌بردیم! (۳۰) 

قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُتَرَبّصِینَ ﴿۳۱﴾

بگو: [هلاکت خود را] انتظار برید که من هم با شما از منتظرانم. (۳۱) 

انتهای خبر/