صبا محمدی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ اظهار داشت: از بدو تولد با معلولیت جسمانی مواجه شده‌ام و سال‌ها زندگی‌ام در محدودیت‌های آن غرق بود. در ابتدا نمی‌دانستم که این ملازمت با معلولیت را چگونه به عنوان بخشی از زندگی‌ام بپذیرم اما با گذشت زمان و تلاش، فهمیدم که معلولیت محدودیت نیست، بلکه سرنوشتی است که به من این فرصت را می‌دهد تا بر چالش‌ها غلبه کنم و در جامعه تأثیرگذار باشم. 

وی افزود: از دوران کودکی همیشه علاقه‌مند به نوشتن بودم، اما هیچ‌گاه نتوانستم آن را به صورت جدی دنبال کنم تا اینکه در آبان ۱۴۰۲، با جمله «معلولیت محدودیت نیست» شروع به نوشتن کردم. این جمله برای من یک شعار نبود، بلکه واقعیتی بود که می‌خواستم به دیگران منتقل کنم. باور کردم که باید این تجربیات را به اشتراک بگذارم و اینگونه به عنوان یک نویسنده شروع به کار کردم. 

این نویسنده اهل شهرستان دالاهو خاطرنشان کرد: با تشویق‌های اطرافیان و دوستانم، توانستم متن‌هایی را درباره تجربیات خود بنویسم و متوجه شدم که محتواهایی که می‌نویسم می‌تواند به کتاب تبدیل شود. این انگیزه باعث شد تا بیشتر بر روی نوشته‌هایم تمرکز کنم و به این فرآیند ادامه دهم. 

محمدی گفت: موضوع کتاب اول من «معلولیت محدودیت نیست» به بیان تجربیات شخصی‌ام درباره چالش‌های زندگی با معلولیت و نحوه غلبه بر آن‌ها اختصاص دارد. هدف من از نوشتن این کتاب، منتقل کردن پیامی بود که به دیگران بگویم با وجود چالش‌ها می‌توانند به اهداف خود دست یابند و به موفقیت برسند. 

وی افزود: کتاب دوم من نیز با عنوان «انگیزه، کلید موفقیت» به اهمیت انگیزه در زندگی پرداخته است. در این کتاب، تجربیات شخصی‌ام و نحوه مقابله با مشکلات را به اشتراک گذاشتم و تلاش کردم به خوانندگان بگویم که با انگیزه و اراده می‌توانند بر محدودیت‌ها غلبه کنند و زندگی بهتری را بسازند. 

محمدی اذعان کرد: من همچنین به عنوان یک عضو فعال در جمعیت هلال احمر فعالیت می‌کنم. این تجربه به من کمک کرده تا احساس همبستگی و مسئولیت اجتماعی بیشتری پیدا کنم. فعالیت در هلال احمر فرصتی برای من بوده است تا به جامعه‌ام خدماتی ارائه دهم و به دیگران کمک کنم. 

وی عنوان کرد: حمایت و تشویق‌هایی که از رئیس جمعیت هلال احمر، دریافت می‌کنم به من انگیزه می‌دهد. ایشان همواره با دیدی مثبت به من نگاه می‌کند و با کلمات مثبتی مثل «مهندس» و «نویسنده موفق» مرا تشویق می‌کند. این حمایت‌ها برای من بسیار ارزشمند هستند و به من کمک کرده‌اند تا احساس کنم می‌توانم در زندگی به دیگران کمک کنم. 

محمدی تصریح کرد: مهم‌ترین پیامی که می‌خواهم منتقل کنم این است که هرگز تسلیم نشوید و به محدودیت‌های خود توجه نکنید. زندگی پر از چالش‌ها و مشکلات است، اما به یاد داشته باشید که با تلاش و اراده می‌توانید به هر هدفی برسید. ما باید به خودمان ایمان داشته باشیم و نه تنها به دنبال تغییر خود، بلکه به دنبال تغییر در جامعه نیز باشیم. 

وی افزود: همچنین تأکید می‌کنم که نیاز داریم تا محیطی سازنده و حمایتگر برای یکدیگر بسازیم. با تشویق و حمایت از یکدیگر می‌توانیم به موفقیت‌های بزرگ‌تری دست یابیم. 

محمدی گفت: یکی از خاص‌ترین لحظات زندگی‌ام، روز رونمایی از کتاب اولم در ۱۲ آذرماه ۱۴۰۳ بود. این روز، روز جهانی توان‌یابان بود. این روز نمایانگر نتیجه زحمت‌هایم بود و احساس کردم که بالاخره توانستم به هدفم دست یابم. 

وی عنوان کرد: همچنین، دعوت به نمایشگاه بین‌المللی کتاب در تهران یکی دیگر از لحظات به یاد ماندنی برای من بود. این موقعیت به من این امکان را داد که با نویسندگان و شخصیت‌های برجسته ادبی ملاقات کنم و بتوانم تجربیات بی‌نظیری کسب کنم. بازخوردهایی که از آنجا دریافت کردم محرک بسیار خوبی برای ادامه مسیرم بود. 

محمدی خاطرنشان کرد: پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، هدف من این است که به عنوان مشاور تخصصی و معلم در مدارس استثنایی مشغول به کار شوم. می‌خواهم تجربیات و دانش خود را به دانش‌آموزان منتقل کنم و به آن‌ها نشان دهم که با وجود چالش‌ها، امکان رسیدن به موفقیت وجود دارد. 

وی عنوان کرد: علاقه‌مندی من به روان‌شناسی و تجربیات شخصی‌ام به من این امکان را می‌دهد که به این افراد کمک کنم تا اعتماد به نفس و انگیزه لازم را برای پیشرفت پیدا کنند. 

محمدی گفت: علاوه بر این، قصد دارم نویسندگی را ادامه دهم و آثار بیشتری را منتشر کنم. می‌خواهم بر روی موضوعاتی تمرکز کنم که به تقویت روحیه و امید در بین افراد توان‌یاب کمک کند. به ویژه، تمایل دارم داستان‌های واقعی افراد توان‌یاب را به اشتراک بگذارم تا الهام‌گیرنده دیگران باشند. 

وی افزود: در نهایت، می‌خواهم در کنفرانس‌ها و سمینارها شرکت کنم و ایده‌ها و تجربیاتم را به اشتراک بگذارم. هدف نهایی من این است که به عنوان یکی از موفق‌ترین نویسندگان توان‌یاب کشور شناخته شوم و با نوشتن آثاری که پیامی امیدوارکننده دارند، به دیگران انگیزه دهم. 

انتهای خبر/