به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ بنده کاری به جایز یا حرام بودن نفس برگزاری این جشن‌ها ندارم، چون فقیه نیستم و کاری هم به اینکه این مراسم یک مناسبت اصیل کُردی است یا نه ندارم، چون مورخ نیستم. 

فقط می‌خواهم بدانم آیا برگزاری این جشن‌ها با چنین کیفیتی که نمایشی از رقصی شهوانی و نیمه‌برهنه زنان و دختران کُرد است و عملاً در اکثر موارد به پارتی‌های شهوانی رو باز و بی‌قید و بند تبدیل می‌شود با غیرت کُردی که همیشه از  آن دم می‌زنیم و به آن می‌بالیم، منافات ندارد؟ 

غیرت ستون خیمه فرهنگ کُردی است

غیرت در فرهنگ کُرد، همان چیزی بود که اجازه نمی‌داد بیگانه حتی به سایه یک زن کُرد چپ نگاه کند. اما امروز غیرت را به تماشاچی‌گری در برابر ابتذال تبدیل کرده‌اند! مرد کُردی که روزی شمشیر می‌بست تا ناموس قومش را حفظ کند، امروز دوربین به دست می‌گیرد و برهنگی زنان هموطنش را در فضای مجازی منتشر می‌کند! آیا این، همان غیرتی است که همیشه از آن دم می‌زنیم؟ 

نگذاریم فرهنگ اصیل‌مان بازیچه دست افراد فرصت‌طلبی شود که با شعارهای فریبنده، زنان نجیب این سرزمین را همچون کالایی نمایشی به طعمه‌ای برای جذب مخاطب و پر کردن اقامتگاه‌هایشان تبدیل کنند. 

ملت‌هایی که غیرت فرهنگی خود را از دست دادند، یا نابود شدند یا هویتشان به دکوری برای توریست‌ها تبدیل شد. کُردها که همیشه به غیرت خود افتخار کرده‌اند، آیا اکنون این غیرت را قربانی چنین نمایش دروغین فرهنگی می‌کنند؟ 

با یک مقایسه ساده به خوبی روشن می‌شود  که در گستره پهناور کشورهایی که نوروز را گرامی می‌دارند، هیچ کجا این جشن باستانی به اندازه برخی مناطق کُردنشین ایران به ورطه ابتذال کشیده نمی‌شود. 

در تاجیکستان و افغانستان، نوروز با شعرخوانی‌های دلنشین، مسابقات ورزشی سنتی و مراسم معنوی برگزار می‌شود. در این جوامع، حتی تصور تبدیل کردن این جشن به مراسم‌های مختلط و رقص‌های بی‌قید نیز محال است. در سایر نقاط ایران نیز، هرگز شاهد نیستیم که نوروز به بهانه شاد بودن به نمایشی از برهنگی جمعی و بی‌حیایی عمومی تبدیل شود. 

حتی در دیگر مناطق کُردنشین مثلاً در اقلیم کردستان عراق  که کُردها از آزادی‌های مطلق سیاسی و اجتماعی برخوردارند  نوروز به این شکل عریان و مبتذل برگزار نمی‌شود. 

حال سئوال کلیدی اینجاست که پس چرا فقط در برخی مناطق کُردنشین ایران شاهد چنین ابتذالی در برگزاری نوروز هستیم؟ 

مخالف شاد بودن و شاد زیستن نیستیم اما هر چیزی چهارچوب خاص خودش را دارد

به باور اینجانب، هر شخص یا گروهی با هر نیت و انگیزه‌ای پشت برگزاری چنین مراسماتی با این کیفیت باشد، در حال تیشه زدن به ریشه ملت خویش است. این اقدام، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، مصداق بارز خیانت به فرهنگ و هویت کُردی است. 

تقلیل دادن مفهوم کُردایتی به برخی مراسم و نمایش‌های سطحی، کار بس خطرناک و خیانتی بزرگ در حق این ملت شریف و غیور است که عواقب اجتماعی و فرهنگی جبران‌ناپذیری دارد. 

این روند اگر ادامه یابد، به زودی و طی سالیان آتی نوروز در این مناطق به کارناوالی از رقص‌های خیابانی و پوچ، مثل آنچه که در برزیل اتفاق می‌افتد، تبدیل خواهد شد. 

به یاد داشته باشیم غیرت، نگهبان فرهنگ است، اگر نگهبان بخوابد، دزدان هویت، همه چیز را به یغما می‌برند. 

بفرین فتاحی؛ فعال رسانه‌ای