به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت متنی بخوانید.
متن و معنی آیات ۴۹ تا ۵۷ سوره مبارکه بقره به شرح زیر است:

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به‌ نام خداوند بخشنده مهربان

وَ إِذْ نَجَّیْنَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ  وَ فِی ذَٰلِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ ﴿۴۹﴾
و (نیز به یاد آورید) آن زمان که شما را از چنگال فرعونیان رهایى بخشیدیم که همواره شما را به بدترین صورت آزار مى‌دادند، پسران شما را سر مى‌بریدند و زنان شما را (براى کنیزى) زنده نگه مى‌داشتند و در این‌ها، آزمایش بزرگى از طرف پروردگارتان بود (۴۹)

وَ إِذْ فَرَقْنَا بِکُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَیْنَاکُمْ وَ أَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ ﴿۵۰﴾
و (یاد کنید) هنگامى که دریا را برایتان شکافتیم و شما را نجات دادیم و فرعونیان را غرق ساختیم در حالى که شما تماشا مى‌کردید (۵۰)

وَ إِذْ وَاعَدْنَا مُوسَیٰ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَ أَنتُمْ ظَالِمُونَ ﴿۵۱﴾
و (به یاد آورید) هنگامى را که با موسى چهل شب وعده گذاردیم (و او، براى گرفتن فرمان‌هاى الهى، به میعادگاه آمد) سپس شما گوساله را بعد از او (براى پرستش) انتخاب نمودید در حالى که ستمکار بودید (۵۱)

ثُمَّ عَفَوْنَا عَنکُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِکَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿۵۲﴾
سپس شما را بعد از آن (گناه بزرگ) بخشیدیم شاید شکرگزارى کنید (۵۲)

وَ إِذْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ وَ الْفُرْقَانَ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ ﴿۵۳﴾
و (نیز به یاد آورید) هنگامى را که به موسى، کتاب و وسیله تشخیص (حق از باطل) دادیم شاید هدایت شوید (۵۳)

وَ إِذْ قَالَ مُوسَیٰ لِقَوْمِهِ یَا قَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَکُم بِاتِّخَاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَیٰ بَارِئِکُمْ فَاقْتُلُوا أَنفُسَکُمْ ذَٰلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ عِندَ بَارِئِکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ  إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ ﴿۵۴﴾
و زمانى را که موسى به قوم خود گفت: «اى قوم من! شما با انتخاب گوساله (براى پرستش) به خود ستم کردید، توبه کنید و به سوى آفریننده خود بازگردید و خود را (یکدیگر را) به قتل برسانید این کار، براى شما در پیشگاه آفریدگارتان بهتر است»؛ سپس خداوند توبه شما را پذیرفت زیرا اوست توبه‌پذیر مهربان (۵۴)

وَ إِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَیٰ لَن نُّؤْمِنَ لَکَ حَتَّیٰ نَرَی اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْکُمُ الصَّاعِقَةُ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ ﴿۵۵﴾
و (نیز به یاد آورید) هنگامى را که گفتید: «اى موسى! ما هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد مگر این که خدا را آشکارا (با چشم خود) ببینیم»؛ پس صاعقه شما را گرفت درحالى که تماشا مى‌کردید (۵۵)

ثُمَّ بَعَثْنَاکُم مِّن بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿۵۶﴾
سپس شما را پس از مرگتان، حیات بخشیدیم شاید شکرگزارى کنید (۵۶)

وَ ظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ وَ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوَیٰ  کُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ  وَ مَا ظَلَمُونَا وَ لَٰکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ ﴿۵۷﴾
و ابر را بر شما سایبان قرار دادیم و «مَنّ» (نوعى صمغ شیرین گیاهان) و «سلوى» (پرنده‌اى مانند بلدرچین) را براى شما فرستادیم (و گفتیم) «از نعمت‌هاى پاکیزه‌اى که به شما روزى داده‌ایم بخورید» و (آن‌ها کفران کردند، ولى با این کار) آن‌ها به ما ستم نکردند بلکه به خود ستم مى‌نمودند (۵۷)

انتهای خبر/