به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ ورزش دیگر تنها یک فعالیت جسمانی ساده نیست؛ در دنیای امروز به یک نیاز حیاتی برای سلامت فردی و اجتماعی تبدیل شده است.   

نقش ورزش در زندگی فردی

- سلامت جسمانی: ورزش منظم از بیماری‌های قلبی، دیابت و چاقی جلوگیری می‌کند.   

سلامت روانی: فعالیت بدنی باعث ترشح هورمون‌های شادی مانند اندورفین می‌شود و استرس و افسردگی را کاهش می‌دهد.   

افزایش انرژی و تمرکز: ورزش روزانه توان ذهنی و کارایی فرد را در زندگی و کار بالا می‌برد.   

اهمیت اجتماعی ورزش

- ایجاد همبستگی: ورزش‌های گروهی و تیمی حس همکاری، اعتماد و همدلی را تقویت می‌کنند.   

- فرهنگ و هویت: ورزش به عنوان بخشی از فرهنگ جهانی، ملت‌ها را در رویدادهایی مانند المپیک گرد هم می‌آورد.   

- پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی: ورزش می‌تواند جایگزین سالمی برای وقت‌گذرانی جوانان باشد و از گرایش به رفتارهای پرخطر جلوگیری کند. 

حتی شرکت‌ها و سازمان‌ها ورزش را به عنوان بخشی از برنامه‌های کاری خود وارد کرده‌اند تا بهره‌وری کارکنان افزایش یابد.   

ورزش امروز نه‌تنها یک انتخاب، بلکه یک مسئولیت اجتماعی برای حفظ سلامت جامعه است. 

در دنیای پرشتاب امروز، که بسیاری از ما میان کار، دغذغه‌های روزمره، رسانه‌ها و مسئولیت‌های خانوادگی در رفت و آمد هستیم، ورزش دیگر یک فعالیت اختیاری یا تفریحی ساده نیست؛ بلکه به یکی از ضروری‌ترین نیازهای انسان تبدیل شده است. 

شاید بارها شنیده باشیم که ورزش برای سلامتی خوب است، اما واقعیت این است که اهمیت ورزش بسیار فراتر از چند جمله کلیشه‌ای است. ورزش یعنی سرمایه‌گذاری روی زندگی؛ یعنی احترام به جسم، روان و آینده خود. 

وقتی صحبت از ورزش می‌شود، اکثر افراد ذهنشان به سمت باشگاه‌های ورزشی، امکانات خاص یا برنامه‌های سخت بدنسازی می‌رود؛ در حالی که تعریف واقعی ورزش بسیار انسانی‌تر، ساده‌تر و قابل‌دسترس‌تر از این‌هاست. 

قدم زدن یک ربع در محله، انجام چند حرکت کششی صبحگاهی، بازی کردن با بچه‌ها در پارک یا حتی بالا رفتن از پله‌ها به جای آسانسور نیز نوعی ورزش است. اما چرا همین فعالیت‌های ساده ارزشمندند؟ 

اولین و مهم‌ترین دلیل، سلامت جسمی است. آمارها نشان می‌دهد که سبک زندگی کم‌تحرک یکی از ریشه‌های اصلی بیماری‌های قلبی، فشار خون، دیابت، چاقی و حتی برخی سرطان‌هاست. 

ورزش، به‌نوعی سپر محافظ بدن است؛ عضلات را تقویت می‌کند، سیستم قلبی - عروقی را فعال نگه می‌دارد، اکسیژن‌رسانی و گردش خون را بهبود می‌بخشد و کمک می‌کند بدن ما در وضعیت آماده‌باش و سلامت باقی بماند. 

هرقدر که زندگی مدرن ما را به سمت نشستن‌های طولانی‌مدت و کم‌تحرکی سوق می‌دهد، ما بیشتر نیازمند ورزش هستیم تا از این چرخه ناسالم فاصله بگیریم. 

از سوی دیگر، ورزش تأثیرات عمیقی بر سلامت روان دارد؛ تأثیراتی که شاید کمتر درباره آن صحبت شده اما در زندگی امروز حیاتی‌تر از همیشه است. استرس، اضطراب، فشار کاری و نگرانی‌های مالی روی ذهن ما سایه انداخته‌اند و بسیاری از انسان‌ها بدون اینکه بدانند، با فشارهای پنهانی دست و پنجه نرم می‌کنند. 

ورزش یکی از طبیعی‌ترین و سالم‌ترین راه‌ها برای تخلیه روانی است. ترشح هورمون‌های اندورفین هنگام ورزش، نوعی آرامش و نشاط درونی ایجاد می‌کند که با هیچ داروی شیمیایی قابل مقایسه نیست. 

بعضی وقت‌ها ۳۰ دقیقه پیاده‌روی می‌تواند ذهن را از نو تنظیم کند؛ باعث می‌شود تصمیم‌های بهتر بگیریم، صبورتر باشیم و احساس کنیم کنترل بیشتری بر زندگی داریم. 

ورزش همچنین نقش مهمی در افزایش انگیزه و نظم شخصی ایفا می‌کند. فردی که تصمیم می‌گیرد روزی ۱۰ دقیقه حرکت کند و این کار را تکرار می‌کند، ناخواسته در حال ساختن عادت‌های مثبت است. 

این عادت‌ها به زندگی روزانه هم منتقل می‌شود: کیفیت خواب بهتر، کارایی بیشتر، تمرکز بالاتر و روحیه مثبت‌تر. بنابراین ورزش تنها یک فعالیت فیزیکی نیست؛ یک سبک زندگی است که سایر بخش‌های زندگی را نیز متحول می‌کند. 

نکته مهم دیگر این است که ورزش فقط برای جوانان یا افراد ورزشکار نیست. همه افراد، در هر سن و شرایطی، می‌توانند شکل مناسبی از ورزش را انتخاب کنند. حتی سالمندان هم با پیاده‌روی آرام، حرکات سبک یا شنا می‌توانند جسم و روان خود را در وضعیت مطلوب‌تری قرار دهند. 

بدن انسان طوری طراحی شده که برای حرکت ساخته شده است و هر زمان که این حرکت محدود شود، عملکرد طبیعی بدن هم مختل می‌شود. 

ورزش همچنین بُعد اجتماعی مهمی دارد. بازی‌های گروهی، پیاده‌روی‌های صبحگاهی با دوستان، شرکت در کلاس‌های ورزشی و حتی حضور در پارک‌ها باعث شکل‌گیری ارتباطات انسانی سالم می‌شود؛ ارتباطاتی که در عصر تکنولوژی بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز داریم. 

انسان موجودی اجتماعی است و ورزش یک بهانه عالی برای تعامل، گفتگو و ایجاد احساس تعلق است. 

در نهایت باید گفت که ورزش تنها یک انتخاب روزمره نیست؛ یک نوع نگاه به زندگی است. ذهن و بدن تنها سرمایه‌هایی هستند که اگر از آن‌ها مراقبت نکنیم، هیچ چیز دیگری در زندگی لذت‌بخش نخواهد بود. 

شاید خرید خانه، خودرو، شغل بهتر یا موفقیت‌های مالی مهم باشند، اما اگر سلامتی وجود نداشته باشد، هیچ‌کدام معنا پیدا نمی‌کنند. ورزش همان کاری است که با کمترین هزینه و بیشترین اثر، کیفیت زندگی ما را بالا می‌برد. 

توصیه نهایی اینکه از همین امروز، نه فردا، نه هفته بعد همین امروز چند دقیقه برای بدن خود وقت بگذاریم. لازم نیست کار بزرگ یا سختی باشد. گاهی بزرگ‌ترین تغییرها از یک قدم کوچک شروع می‌شود. ورزش هدیه‌ای است که به خودمان می‌دهیم؛ هدیه‌ای که آینده ما را بهتر و سالم‌تر می‌سازد. 

نویسنده: بهمن کریمی؛ فعال رسانه‌ای