به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ در دوران افول و ناکامی ورزش کشورمان که ریشه در ناتوانی و کارنابلدی مدیرانش دارد، معدود فدراسیون‌هایی نیز قرار دارند که در مسیر توسعه بوده و توانسته‌اند به توفیقاتی قابل توجه و مستمر دست یابند. فدراسیون‌هایی که نشان داده‌اند در همین شرایط نیز می‌توان به افتخارات فراوانی دست یافت و مدال آوری داشت و دل مردم را شاد کرد اما بایستی کشتی را یک مدل قابل اعتنا در توسعه و پیشرفت نامید که شاید در شش دهه اخیر کم نظیر بوده است. در واقع، علی دبیر و یارانش چنان عملکردی داشته‌اند که می‌تواند به عنوان الگویی مطرح شده و در سایر فدراسیون‌ها نیز با توجه به ظرفیتی که دارند، پیگیری و تکثیر شود. 

فقط یک مرور ساده به اعزام‌های برون مرزی سال جاری فدراسیون کشتی که بالغ بر ۶۰ مورد بوده، نشان می‌دهد که عمدتا یا قهرمان شده یا روی سکو رفته‌اند که رکوردی کم نظیر به شمار می‌رود. نباید فراموش کرد که این ورزش در حالی به تیم فعلی مدیریتی رسید که از نظر فنی یک مجموعه فروپاشیده و بازنده بود. در واقع، رسول خادم ویرانه‌ای از خود بر جای گذاشت و فرار کرد اما اکنون در تمامی مسابقات، مدعی جدی قهرمانی هستند. این به معنای بی‌ایراد بودن مسیر طی شده نیست اما نشان از درست بودن دارد که توانسته چنین نتیجه قابل توجهی را ثبت کند. اکنون هم تنها امید مدال طلای کشورمان در المپیک پاریس، فقط و فقط کشتی است. 

اما در کنار این آمار تحسین برانگیز در حوزه مدال آوری و قهرمانی، اتفاقاتی که حوزه زیرساختی و توسعه اماکن فدراسیون کشتی روی داده، قطعا در تمام ورزش کشورمان بی‌نظیر است. فقط یک قدم زدن در فدراسیون کافی است تا نشان دهد چه اتفاقی افتاده که در طول تاریخ ورزش، مورد مشابهی نداشته یا قابل قیاس نیست. این توسعه زیر ساختی در کنار یک روند فرهنگی و پرورشی، موجب شده تا یک مجموعه کم نقصی را مقابل خود ببینیم. در واقع، فدراسیون کشتی با علیرضا دبیر توانسته به یک طراز قابل اعتنا و تکثیرشدنی در ورزش کشورمان تبدیل شود که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک می‌توانند آن را در سایر فدراسیونها، به ویژه مدال آورها و المپیکی‌ها تداوم دهند. البته، با توجه به وضعیت کنونی مدیریتی ورزش کشور و فدراسیون ها، اینها صرفا یک آرزوی دور به شمار می‌رود!

منبع:  مشرق‌نیوز