حالت تاریک
چهارشنبه, 05 دی 1403
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن پایگاه اطلاع رسانی مرصاد هستید؟
تلاوت آیات ۷ تا ۱۵ سوره مبارکه احزاب
هر روز با قرآن؛

تلاوت آیات ۷ تا ۱۵ سوره مبارکه احزاب

صبح خود را با تلاوت آیات ۷ تا ۱۵ سوره مبارکه احزاب، صفحه ۴۱۹ کلام‌الله مجید آغاز کنیم.

به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید.

متن و معنی آیات ۷ تا ۱۵ سوره «احزاب» به شرح زیر است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَإِذْ أَخَذْنَا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثَاقَهُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا

ﻭ [ ﻳﺎﺩ ﻛﻦ ] ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ [ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺑﻠﺎﻍ ﻭﺣﻲ ] ﭘﻴﻤﺎﻥ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ، ﻭ [ ﻧﻴﺰ ] ﺍﺯ ﺗﻮ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻮﺡ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﻭ ﻣﻮﺳﻲ ﻭ ﻋﻴﺴﻲ ﭘﺴﺮ ﻣﺮﻳﻢ ، ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﭘﻴﻤﺎﻧﻲ ﻣﺤﻜﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ،(٧)

لِّيَسْأَلَ الصَّادِقِينَ عَن صِدْقِهِمْ وَأَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا أَلِيمًا

ﺗﺎ ﺻﺎﺩﻗﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﺪﻗﺸﺎﻥ ﺑﭙﺮﺳﺪ [ ﻭ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺻﺪﻗﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﻋﻄﺎ ﻛﻨﺪ ] ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .(٨)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءَتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا

ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﻧﻌﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻳﺎﺩ ﻛﻨﻴﺪ ، ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻧﻲ [ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻛﺮﺩﻧﺘﺎﻥ ] ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ ، ﭘﺲ ﺑﺎﺩﻱ [ ﻛﻮﺑﻨﺪﻩ ] ﻭ ﻟﺸﻜﺮﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﻰ ﺩﻳﺪﻳﺪ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻳﻢ [ ﺗﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻛﻮﺑﻴﺪﻧﺪ ] ; ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺩﻫﻴﺪ ، ﺑﻴﻨﺎﺳﺖ .(٩)

إِذْ جَاءُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا

ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﻟﺎ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﻴﻦ [ ﻟﺸﻜﺮﮔﺎﻩ ]ﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺘﺎﻥ ﺁﻣﺪﻧﺪ ، ﻭ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﻫﺎ [ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺗﺮﺱ ] ﺧﻴﺮﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺟﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﻠﻮ ﺭﺳﻴﺪ ، ﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺁﻥ ﮔﻤﺎﻥ ﻫﺎ [ ﻱ ﻧﺎﺭﻭﺍ ] ﺭﺍ [ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻴﺪ ] ﻣﻰ ﺑﺮﺩﻳﺪ .(١٠)

هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا

ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺰﻟﺰﻝ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﻲ ﺳﺨﺖ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ .(١١)

وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ مَّا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا

ﻭ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ [ ﺿﻌﻒ ﺍﻳﻤﺎﻥ ] ﺑﻮﺩ ، ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺐ ، ﻣﺎ ﺭﺍ ﻭﻋﺪﻩ [ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ] ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ !(١٢)

وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ يَا أَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَيَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِّنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِن يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا

ﻭ ﺁﻥ ﮔﺎﻩ ﻛﻪ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﻣﺪﻳﻨﻪ ! [ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻧﺒﺮﺩ ] ﺟﺎﻱ ﺩﺭﻧﮓ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺖ ، ﭘﺲ ﺑﺮﮔﺮﺩﻳﺪ . ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﺟﺎﺯﻩ [ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ]ﻣﻰ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ، ﻭ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻱ ﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﻔﺎﻅ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﻔﺎﻅ ﻧﺒﻮﺩ ، ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺟﺰ ﻓﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﻗﺼﺪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ !(١٣)

وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَيْهِم مِّنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا يَسِيرًا

ﻭ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ [ ﺑﻪ ﺷﺮﻙ ﻭ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ] ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﻰ ﺷﺪ ، ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻥ ﺟﺰ ﻣﺪﺕ ﻛﻮﺗﺎﻫﻲ [ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﺠﻬﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺿﺪ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ] ﺩﺭﻧﮓ ﻧﻤﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ! !(١٤)

وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِن قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا

ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺁن‌ها ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ [ ﺑﻪ ﺩﺷﻤﻦ ] ﭘﺸﺖ ﻧﻜﻨﻨﺪ ; ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺎﺯﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﺪﻧﻲ ﺍﺳﺖ(١٥)

درباره نویسنده

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از