منوچهر پروینی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ با بیان اینکه موسیقی، نواها، نغمه‌ها و آهنگ‌ها در تاریخ و فرهنگ هر قوم و اهالی هر سرزمینی وجود دارند، اظهار داشت: هنر موسیقی و فرهنگ بهره‌بردن از آن در آیین‌ها و مراسم مختلف موجب می‌شود که همواره این هنر نسبت به سایر هنرها برتری داشته باشد.

این نویسنده و شاعر کرمانشاهی با بیان اینکه بشر از دیرباز تاکنون با انواع نغمه‌ها و نواها و به طور کلی با موسیقی زندگی کرده است، افزود: تاریخی‌بودن نواها و نغمه‌ها موجب می‌شوند تا به عنوان عناصری جدانشدنی از فرهنگ به آنها نگریسته شود.
 
پروینی خاطرنشان کرد: نواها و نغمه‌ها نه تنها در شادی‌ها و جشن‌ها بلکه در دیگر رخدادهای زندگی همچون نبردها، جنگ‌ها و نیز هنگام سوگ‌ و اندوه به‌کار گرفته می‌شدند.

وی گفت: آیین سوگواری سیدالشهدا در ماه محرم و به خصوص در روزهای تاسوعا و عاشورا یکی از پر اهمیت‌ترین جلوه‌های فرهنگِ دینی ماست که در گوشه‌گوشه ایران و در بین اقوام مختلف با زبان‌ها، گویش‌ها، لهجه‌ها و فرهنگ‌های مختلف از نواها و نغمه‌های مخصوص به خود در عزاداری‌های ایام محرم استفاده کرده‌اند.

پروینی تصریح کرد: اقوام و طوایف مختلف در ایران همیشه به فکر نوآوری در انواع و اقسام سروده‌ها و نغمه‌های حزن‌انگیز و تأثیرگذار بوده‌اند لذا هنرمندان با آوایی ماندگار و جذاب، موسیقی مذهبی را با تنوع و نواهای مختلف، بر عاشقان فرهنگ حسینی عرضه کرده‌اند.

این فعال فرهنگی اذعان داشت: نواهای حزن‌انگیز و تأثیرگذار سنتی این مداحان، موجب بر انگیخته‌شدن احساسات عاشقانه و عمیق مذهبی در عزاداران حسینی شده است.

وی بیان کرد: در گوشه و کنار استان کرمانشاه از دیرباز همواره شاهد مداحی‌هایی تأثیرگذار با زبان‌‌ها، گویش‌ها و لهجه‌های مختلف بوده‌ایم.

پروینی افزود: مناطق و شهرستان‌های مختلف استان اعم از کلهر، گوران‌، لک‌، ترک و لُر زبان، هر یک آیین‌ها و مراسمات مخصوص به خود را در عزاداری سرور و سالار شهیدان داشته‌اند.

وی عنوان کرد: جوانانی که اخیراً وارد عرصه مداحی و روضه‌سرایی شده و یا در آینده می‌خواهند پا به این عرصه بگذارند لازم است این نواها را از پیرغلامان و پیشکسوتان این حرفه بیاموزند.

پروینی ادامه داد: همچنین مداحان نسل جدید می‌توانند نواها و مداحی‌های نوستالژی، خاطره‌انگیز و سنتی را با نوآوری‌های موجود درآمیخته و سبکی باب طبع نسل نو بیافرینند این کار باعث می‌شود تا نواهای قدیمی همچنان زنده و پویا بمانند.

وی تصریح کرد: نواهایی که در اَقصی نقاط مختلف استان با گویش‌ها و زبان‌های بومی-محلی خوانده می‌شوند، تأثیرگذاری بیشتری بر روی مخاطبان و عزاداران حسینی دارند. 

پروینی گفت: خواندن نواهای حزن‌انگیز سنتی به زبان کردی در مراسم عزاداری اباعبدالله‌الحسین(ع) از قدیم‌الایام بسیار حزن‌انگیز و تأثیرگذار بوده و مداحان حس موجود در این سروده‌ها را با شور و اشتیاقی وصف‌ناپذیر به عزاداران منتقل می‌کرده‌اند، باید با ایجاد تنوع و نوآوری در این اشعار بتوانیم آنها را به نسل و فرهنگ کنونی منتقل کنیم.

انتهای خبر/