به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ شهید «علیرضا حقیقی پاک» سال ۱۳۳۸ در کرمانشاه و در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود؛ وی از همان ابتدای دوران کودکی به لحاظ هوش و استعداد از همسالانش متفاوت بود. 

مرد میدان جهاد و شهادت، حافظ کل قرآن کریم بود

شهید علاوه بر تحصیل که همیشه جزء شاگردان برتر بود در زمینه‌های مختلف دیگر بروز پیدا کرد؛ او در زمینه ورزش و تحرک جسمانی استعداد فوق‌العاده‌ای داشت و بدون هیچ دوره آموزشی در حرکات رزمی و ژیمناستیک آن چنان تبحری داشت که همگان را به تعجب وامیداشت. 

وی همچنان بدون هیچ استاد و کلاسی در زمینه خوشنویسی و خطاطی و حفظ و قرائت قرآن کریم استعداد فراوانی داشت، به طوری که حافظ کل قرآن کریم بود شهید والامقام همچنین در سرودن شعر هم دستی داشت و چند اثر در مدح امام خمینی (ره) و شهادت از ایشان بر جای مانده است. 

*برای مظلومیت حضرت فاطمه زهرا (س) اشک می‌ریخت

علاقه و ارادت زیادی به ائمه (ع) به خصوص حضرت زهرا (ع) داشت و همانطور که همسر ایشان نقل می‌کند: یک روز در حالی که اشک می‌ریخت گفت من در بین ائمه (ع) به خاطر مظلومیت حضرت زهرا (س) که اوج آن در گم بودن قبر عزیزش متبلور است به ایشان علاقه بیشتری دارم و آرزو دارم که سرنوشت من نیز شبیه ایشان باشد. 

*با شروع مبارزات مردمی علیه شاه از دانشکده افسری فرار کرد

علیرضا در سال ۱۳۵۵ وارد دانشکده افسری شد و با دمیدن اولین جرقه‌های انقلاب در سال ۱۳۵۶ از دانشکده افسری رژیم طاغوت فرار کرد و به خیل عاشقان نهضت امام خمینی (ره) پیوست و در مبارزات مردمی علیه رژیم شاه خائن، اقدامات بسیاری کرد. 

وی در درگیری با ماموران رژیم ستمشاهی در سه راه نواب مجروح شد به طوری که انگشت دستش از ته شکست و فقط با پیوست به دستش آویخته بود و از سوی دیگر مامورین ساواک در بیمارستانها حضور داشتند و مجروحین را بازداشت می‌کردند با همان انگشت شکسته و بدون مداوا به مبارزات و فعالیت‌ها ادامه داد و به همین علت انگشت دستش تا آخر عمر پر برکتش ناقص باقی ماند. 

*شعارهای انقلابی را بر روی دیوارها می‌زد

همانطور که گفته شد ایشان در زمینه خطاطی استعداد خدادادی داشت لذا در این زمینه با هنرمندی از عکس‌های امام (ره) بر روی فیلم‌های رادیولوژی کلیشه می‌ساخت و شب‌ها به همراه یارانش کلیشه عکس امام (ره) و شعارهای انقلابی را بر دیوارها می‌زد و می‌نوشت که برخی از آنان هنوز هم باقی است و به همین علت بارها توسط مأموران ساواک مورد تعقیب و گریز قرار گرفت. 

*معلم بچه‌های محروم روستایی بود

پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد بسیج مستضعفین شد و در پایگاه مقاومت شهری مسجد آیت الله بروجردی مشغول حفاظت و حراست از شهر و دستاوردهای انقلاب شد. در سال ۱۳۶۰ در اداره آموزش و پرورش استخدام و شغل مقدس معلمی در روستاهای دور افتاده و محروم استان کرمانشاه مشغول خدمت شد و با تحمل مشکلات بسیار با عشق و علاقه فرزندان محروم روستایی را درس می‌داد و از این کار لذت می‌برد. 

پس از چند سالی به سمت مسئول شبانه روزی تربیت معلم شهید اشرفی کرمانشاه منصوب و مشغول به خدمت شد ولی وی که همواره سودای حضور در جبهه و عشق به جهاد و دفاع در برابر متجاوزین بعثی را در سر داشت این کار او را راضی نمی‌کرد و عاقبت با کسب موافقت اداره آموزش و پرورش راهی جبهه شد و پس از مدت‌ها حضور در جبهه‌های مختلف عاقبت در عملیات والفجر ۹ در تاریخ هشتم فروردین ۱۳۶۵ در منطقه سلیمانیه عراق به شهادت رسید. 

هم‌رزمانش در شرایطی که دشمن در تاریکی شب آن‌ها را محاصره کرده بود شهید حاضر نشد که سنگر را رها کند و با چند تن از همرزمانش تا سپیده صبح در حالی که صدای تکبیر آن‌ها شنیده می‌شد به جهاد و مقاومت در برابر متجاوزین ارتش عراق ادامه دادند و به علت‌عدم پشتیبانی به موقع در همان منطقه به تاسی از حضرت زهرا (س) مفقودشدند و همان‌طور که در سر گذشت آن بزرگوار گفته شد به آرزوی دیرین خویش یعنی شهادت در عین گمنامی نائل آمد یادش گرامی و راهش پر رهرو باد. 

*شعری از شهید علیرضا حقیقی پاک

مائیم آن ماهی جدا افتاده

که تقدیر ما را به خاک انداخته

ظالم کوردل را ببین که ما را

به قصد نابودی به آب انداخته

انتهای خبر/