به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید.

متن و معنی آیات ۵۱ تا ۷۶ سوره مبارکه واقعه به شرح زیر است:

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ

ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿۵۱﴾

آن گاه شما ای گمراهان منکر (قیامت) (۵۱)

لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ ﴿۵۲﴾

از درخت زقّوم تلخ دوزخ البته خواهید خورد (۵۲)

فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵۳﴾

تا آنکه شکم را از آن پر می‌سازید (۵۳)

فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿۵۴﴾

آن‌گاه همه از آب گرم جهنم بر روی آن می‌آشامند (۵۴)

فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿۵۵﴾

بدان‌سان از عطش، آن آب را می‌نوشید که شتران تشنه آب می‌آشامند (۵۵)

هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ ﴿۵۶﴾

این است طعام و شراب کافران در روز جزا (۵۶)

نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿۵۷﴾

ما شما را بیافریدیم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟ (۵۷)

أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ ﴿۵۸﴾

آیا ندیدید (و به حقیقت در نیافتید) که نخست شما نطفه‌ای (بی‌قدر و قابلیّت) بودید؟ (۵۸)

أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿۵۹﴾

آیا شما خود آن نطفه را (به صورت فرزند انسان) می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟ (۵۹)

نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿۶۰﴾

ما مرگ را بر همه شما مقدّر ساختیم و هیچ کس بر قدرت ما سبق نتواند برد (۶۰)

عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾

در اینکه شما را فانی کرده و خلقی دیگر مثل شما بیافرینیم و شما را به صورتی (در جهانی دیگر) که اکنون از آن بی‌خبرید برانگیزیم (۶۱)

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ ﴿۶۲﴾

و بی‌شک شما از نشأه اوّل خود آگاه شدید (که از عدم به وجودتان آوردیم) پس چرا متذکر (عالم آخرت) نمی‌شوید؟ (۶۲)

أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ﴿۶۳﴾

آیا دیدید تخمی را که در زمین می‌کارید؟ (۶۳)

أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿۶۴﴾

آیا شما آن تخم را می‌رویانید یا ما رویاننده‌ایم؟ (۶۴)

لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ ﴿۶۵﴾

اگر ما بخواهیم کشت و زرع شما را خشک و تباه می‌سازیم تا با حسرت و ندامت به سخنان بیهوده پردازید (۶۵)

إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿۶۶﴾

(و گویید) که ما سخت در زیان و غرامت افتادیم (۶۶)

بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۶۷﴾

بلکه به کلی محروم گردیدیم (۶۷)

أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ ﴿۶۸﴾

آیا آبی را که شما می‌نوشید متوجهید؟ (۶۸)

أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ ﴿۶۹﴾

آیا شما آن آب را از ابر فرو ریختید یا ما نازل ساختیم؟ (۶۹)

لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿۶۹﴾

اگر می‌خواستیم آن آب را شور و تلخ می‌گردانیدیم، پس چرا شکرگزاری نمی‌کنید؟! (۷۰)

أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ ﴿۷۱﴾

آیا آتشی که روشن می‌کنید می‌نگرید؟ (۷۱)

أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ ﴿۷۲﴾

آیا شما درخت آن را آفریدید یا ما آفریدیم؟ (۷۲)

نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ ﴿۷۳﴾

ما آن را مایه پند و عبرت و توشه مسافران (کوه و بیابان عالم) گردانیدیم (۷۳)

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿۷۴﴾

پس (ای رسول) به نام بزرگ خدای خود تسبیح گو (۷۴)

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿۷۵﴾

سوگند به مواقع نزول ستارگان (یا آیات کریمه قرآن) (۷۵)

وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ﴿۷۶﴾

و این سوگند اگر بدانید بسی سوگند بزرگی است (۷۶)

انتهای خبر/