در این راستا بود که با توجه به تغییر محل برگزاری مسابقات نمایندگان ایران در لیگ نخبگان، بازی‌های استقلال و پرسپولیس در هفته چهارم و دیدارهای سپاهان، تراکتور و پرسپولیس در هفته هشتم لیگ برتر به تعویق افتاد. سازمان لیگ نیز در راستای آنچه حمایت از نمایندگان ایران در آسیا خوانده شده است، این مسابقات را به تعویق انداخت. دیروز هم خبر آمد که سازمان لیگ با تعویق استقلال با مس کرمان در مرحله یک شانزدهم نهایی جام حذفی به دلیل نزدیکی به بازی تیم ملی با قرقیزستان با وجود داشتن تنها ۲ ملی‌پوش موافقت کرده است!

تعویق چندین مسابقه از لیگ برتر و جام حذفی در شرایطی است که در فصل جدید قرار بود با توجه به خواسته سازمان لیگ از تیم‌ها، باشگاه‌ها کمربندشان را محکم ببندند و همان طور که به صورت حرفه‌ای قرارداد می‌بندند، در زمین بازی هم خودشان را با شرایط فوتبال حرفه‌ای دنیا وفق دهند.

قبل از شروع فصل جاری با توجه به پیش‌بینی یک برنامه فشرده برای لیگ به دلیل در پیش بودن دیدارهای انتخابی جام‌جهانی و حضور نمایندگان ایران در آسیا، مسئولان سازمان لیگ عنوان کردند که در فصل پیش‌ رو، تیم‌ها باید خودشان را برای برگزاری هر سه روز یک بازی هم آماده کنند؛ شرایطی که در تمام فوتبال دنیا دیده و پذیرفته شده است.

با این حال رویکرد آماتوری باشگاه‌های ایرانی و در ادامه راه آمدن سازمان لیگ با درخواست‌های غیر حرفه‌ای و به نوعی راحت‌طلبانه باشگاه‌ها، سبب شده است تا چالش بازی‌های معوقه همچنان گریبان‌گیر فوتبال ایران باشد و برنامه مسابقات با اراده باشگاه‌ها دچار تغییر شود؛ مسئولان سازمان لیگ هم نتوانستند روی حرف‌شان برای برگزاری یک لیگ منظم و بدون بازی معوقه بایستند و نشان دادند که فاصله حرف تا عمل در فوتبال ایران زیاد است!

رویکرد منفعلانه برابر باشگاه‌ها و به تعویق انداختن مسابقات با لیگی که پسوند «حرفه‌ای» را یدک می‌کشد، همخوانی ندارد و نشان می‌دهد فوتبال ایران همان‌طور که در خیلی از بخش‌ها کیلومترها با فوتبال حرفه‌ای دنیا فاصله دارد، در برنامه‌ریزی هم اسیر تعارفات و شاید روابط خارج از فوتبال است و این مسائل سبب می‌شود تا برنامه مسابقات به راحتی جابه‌جا شود.

یکی از مولفه‌های فوتبال حرفه‌ای که می‌تواند یک مجموعه و باشگاه را به موفقیت برساند، نظم و برنامه‌ریزی حرفه‌ای است. وقتی فوتبال ایران از چنین مولفه‌ای هم بی‌بهره است و مسابقات به‌راحتی به تعویق میفتد، چطور می‌توان انتظار داشت که فوتبال ملی و باشگاهی ایران در آسیا موفق باشد؟!

یکی از دلایل ناکامی تیم‎‌های کشورمان در آسیا چه در عرصه باشگاهی و چه ملی، در همین رویکرد راحت‌طلبانه تیم‌های کشورمان است. آنها نمی‌خواهند خودشان را با فوتبال حرفه‌ای وفق بدهند، آن هم در شرایطی که دستمزدی حرفه‌ای و شاید در برخی مواقع بالاتر از کیفیت واقعی‌شان دریافت می‌کنند! در این بین برنامه‌ریزان فوتبال ایران هم با زیرپاگذاشتن برنامه‌شان، به باشگاه‌ها راه می‌دهند تا یک سیستم آماتوری در فوتبال حکمرانی کند و دسترسی به موفقیت هر روز دورتر شود.

منبع: ایرنا

انتهای خبر/