به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛  استان کرمانشاه در به ثمر رساندن انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشته است. وقایع مهرماه سال ۱۳۵۷ که به دنبال محاصره منزل حضرت امام خمینی (ره) در نجف رخ داد را می‌توان سرآغاز شکل گیری دوره جدیدی از تنش‌ها، برخوردهای خیابانی، تظاهرات‌های گسترده و اعتصابات وسیع در این استان دانست و این تنش‌ها و تظاهرات هر روز گسترش می‌یافت.

علاوه بر شهر کرمانشاه، در همه شهرهای بزرگ و کوچک این استان روزبه‌روز بر دامنه ناآرامی‌ها و تظاهرات‌های انقلابی افزوده می‌شد؛ به‌گونه‌ای که تا بهمن ۱۳۵۷ به‌صورت آتشفشانی فعال، تار و پود قدرت خودکامه رژیم شاهنشاهی را در خود ذوب کرد.

از نخستین ساعات نهم مهرماه سال ۱۳۵۷ کرمانشاه حال و هوای دیگری یافت. اخبار ایجاد محدودیت برای حضرت امام خمینی (ره) در نجف موجب شد که رهبران روحانی در شهرهای مختلف سراسر کشور دست به فراخوانی عمومی بزنند و از مردم دعوت کنند در پاسخ به محدودیت‌های مذکور به حمایت از امام راحل برخیزند.

به‌دنبال این فراخوان، که با هماهنگی رهبران مذهبی و روحانی صورت گرفت، سراسر کشور عرصه تظاهرات، اعتصابات و جلسه‌های اعتراض‌آمیز شد. رهبران روحانی و مذهبی کرمانشاه نیز مقدمات اعتراضی گسترده را از اجتماع عظیم مردمی در مسجد آیت‌الله بروجردی و مساجد جامع این شهر فراهم کردند.

پس از حضور و گسترش اجتماع مردم، راهپیمایی و تظاهرات به‌سوی خیابان‌های منتهی به مسجد جامع شروع شد و مردم معترض شعارهای تندی علیه شاه سر دادند که موجب درگیری شدید و تیراندازی پلیس به سوی تظاهرکنندگان شد که در این بین چند تن از تظاهرکنندگان زخمی شدند و همین امر خشم مردم کرمانشاه را افزون‌تر کرد و با چوب، چماق و سنگ به پلیس حمله کردند و با مواد آتش‌زا و سنگ شیشه مراکز فساد و فحشاء و مشروب‌فروشی‌ها را شکستند و برخی از آنان را نیز به آتش کشیدند.

دامنه درگیری و جنگ و گریز مردم و پلیس در خیابان‌های اصلی و مرکزی شهر و ساختمان استانداری کرمانشاه بیش از پنج ساعت به‌طول انجامید و تظاهرکنندگان تا نیمه شب با مأموران امنیتی و انتظامی زدوخورد داشتند. در نتیجه این درگیری، که از ساعت ۶ عصر تا نیمه‌شب ادامه داشت، سه نفر از مردم کرمانشاه شهید و حدود ۳۰ نفر نیز به‌شدت مجروح شدند.

تظاهرات نهم مهر سال ۱۳۵۷ در کرمانشاه بزرگ‌ترین تظاهرات در کشور بود، به‌طوری که تعداد تظاهرکنندگان را حدود هشت تا ۱۰ هزار نفر برآورد کرده بودند.

شهید صادق صابون شهید بزرگترین راهپیمایی

شهید صادق صابون‌پز که با آغاز حرکت مردم علیه رژیم طاغوت خود را موظف می‌دانست تا پیام‌ها و اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (ره) را به مردم برساند، نامش در زمره نام نخستین شهدای تظاهرات شهر کرمانشاه قرار دارد.

صادق صابون‌پز در سال ۱۳۳۶ در خانواده‌ای مذهبی و مرفه در کرمانشاه دیده به جهان گشود.

 وی از همان دوران کودکی فرایض دینی را فرا گرفت و همراه با تحصیل، کتب مذهبی را نیز مطالعه می‌کرد. 

وی پس از گذراندن دوران دبیرستان برای تحصیل در رشته نقشه برداری به دانشگاه تهران راه یافت و پس از اتمام دوران تحصیلاتش به کرمانشاه بازگشت و علیه رژیم ستم‌شاهی به مبارزه پرداخت. 

صادق از سال ۱۳۵۲ فعالیت‌های گسترده خود را آغاز کرد و در آگاهی‌رسانی به مردم در جریان پیروزی انقلاب اسلامی ایران نقش به‌سزایی داشت که با آغاز حرکت مردم علیه رژیم طاغوت خود را موظف می‌دانست که پیام‌ها و اعلامیه‌های امام(ره) را به مردم برساند بنابراین نام وی در زمره نام نخستین شهدای تظاهرات شهر کرمانشاه قرار دارد. 

صابون‌پز که تحت تأثیر تربیت درست خود هرگز از کمک به فقرا غافل نبود و اخلاقی بسیار پسندیده داشت، در همه سال‌های عمرش از کمک به فقیران دریغ نکرد. 

وی به اندازه‌ای عاشق شهادت بود که همواره غسل شهادت می‌کرد و سرانجام نیز در غروب روز نهم مهرماه سال ۱۳۵۷ در سن ۲۱ سالگی پس از شرکت در تظاهرات خیابانی و به آتش کشیدن یکی از مراکز فساد، مورد اصابت گلوله دژخیمان رژیم ستم شاهی قرار گرفت و به شهادت رسید.

 یادش ماندگار و راهش پر رهرو باد…

انتهای خبر/