به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «مرصاد»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به‌صورت متنی بخوانید.

متن و معنی آیات ۹۶ تا ۹۸ سوره «مریم» به شرح زیر است:

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا ﴿۹۶﴾

قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد. (۹۶) 

فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَتُنْذِرَ بِهِ قَوْمًا لُدًّا ﴿۹۷﴾

جز این نیست که ما این [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختیم تا به وسیله آن پرهیزکاران را مژده دهی و مردم ستیزه جو را بترسانی. (۹۷) 

وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِکْزًا ﴿۹۸﴾

و چه بسیار ملت‌ها را پیش از آنان [به سبب طغیانشان] هلاک کردیم. آیا کسی از آنان را می‌یابی، یا هیچ زمزمه و صدایی آهسته از آنان می‌شنوی؟ (۹۸)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

طه ﴿۱﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

طاء، هاء (۱) 

مَا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَیٰ ﴿۲﴾

ما قرآن را بر تو نازل نکردیم تا به مشقت و زحمت افتی؛ (۲) 

إِلَّا تَذْکِرَةً لِمَنْ یَخْشَیٰ ﴿۳﴾

[بلکه آن را نازل کردیم] تا برای کسی که [از خدا] می‌ترسد، زمینه توجه و یادآوری باشد. (۳) 

تَنْزِیلًا مِمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَی ﴿۴﴾

در حالی که به تدریج از سوی کسی نازل شده که زمین و آسمان‌های بلند را آفریده است. (۴) 

الرَّحْمَٰنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوَیٰ ﴿۵﴾

[خدای] رحمان بر تخت فرمانروایی و تدبیر امور آفرینش چیره و مسلّط است. (۵) 

لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَیٰ ﴿۶﴾

آنچه در آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو و آنچه زیر زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست. (۶) 

وَإِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ یَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَی ﴿۷﴾

و اگر سخن خود را با صدای بلند آشکار کنی [یا پنهان بداری، برای خدا یکسان است]؛ زیرا او پنهان و پنهان‌تر را می‌داند. (۷) 

اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَیٰ ﴿۸﴾

خدای یکتاست که جز او هیچ معبودی نیست، نیکوترین نام‌ها فقط ویژه اوست. (۸) 

وَهَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ مُوسَیٰ ﴿۹﴾

و آیا سرگذشت موسی به تو رسیده است؟ (۹) 

إِذْ رَأَیٰ نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْکُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَعَلِّی آتِیکُمْ مِنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَی النَّارِ هُدًی ﴿۱۰﴾

هنگامی که آتشی دید، پس به خانواده‌اش گفت: درنگ کنید؛ بی‌تردید من آتشی دیدم [می روم] شاید شعله‌ای از آن را برایتان بیاورم یا نزد آتش [برای پیدا کردن راه] راهنمایی بیابم. (۱۰) 

فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِیَ یَا مُوسَیٰ ﴿۱۱﴾

پس چون به آن آتش رسید، ندا داده شد: ای موسی! (۱۱) 

إِنِّی أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ ۖ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ﴿۱۲﴾

به یقین این منم پروردگار تو، پس کفش خود را از پایت بیفکن؛ زیرا تو در وادی مقدس طوی هستی. (۱۲)

انتهای خبر/